poezja polska - serwis internetowy

STRONA GŁÓWNA ˇ REGULAMIN ˇ WIERSZE UŻYTKOWNIKÓW ˇ IMAK - MAGAZYN VIDEO ˇ AKTUALNOŚCI ˇ FORUMPiątek, 29.03.2024
Nawigacja
STRONA GŁÓWNA

REGULAMIN
POLITYKA PRYWATNOŚCI

PARNAS - POECI - WIERSZE

WIERSZE UŻYTKOWNIKÓW

KORGO TV

YOUTUBE

WIERSZE /VIDEO/

PIOSENKA POETYCKA /VIDEO/

IMAK - MAGAZYN VIDEO

WOKÓŁ POEZJI /teksty/

WOKÓŁ POEZJI /VIDEO/

RECENZJE UŻYTKOWNIKÓW

KONKURSY 2008/10 (archiwum)

KONKURSY KWARTAŁU 2010 - 2012

-- KONKURS NA WIERSZ -- (IV kwartał 2012)

SUKCESY

GALERIA FOTO

AKTUALNOŚCI

FORUM

CZAT


LINKI

KONTAKT

Szukaj




Wątki na Forum
Najnowsze Wpisy
"Na początku było sł...
Ksiądz Jan Twardowski
Chimeryków c.d.
playlista- niezapomn...
Bank wysokooprocento...
Co to jest poezja?
Monodramy
,, limeryki"
HAIKU
poezja,org
Ostatnio dodane Wiersze
mam urodziny !!
Oko
Marina z wlewek
Na początku
Przebudził się
Miniaturki na wesoło
kino objazdowe
do siebie
wielki post, wczesna...
kalki
Wiersz - tytuł: Czas
Zmagam się z czasem
Albo raczej czasami
Żyjemy obok siebie
Udając
Nie wchodzimy sobie w drogę
A przecież, po cichu
Nocą
Okrada mnie z komórek
Z kropli sekund
Ze wszystkiego czym żyję

Odwdzięczam mu się za to
Łakomym połykaniem chwil
Pędem za doczesnością
Zjazdem za doświadczeniem
Romansem z kulturą

Jedyne chwilę naprawdę
Gdy jesteśmy szczerzy
Upływają nam w milczeniu
W takt wzrostu gałęzi
W rytm życia ptaków
W blask kolorów liści
Albo zrębów chmur



Wtedy gdzieś odchodzi
Jakby niepotrzebny
Przestaje istnieć
Zatraca się w wieczności

Dodane przez Zbyszek63 dnia 05.01.2009 14:03 ˇ 8 Komentarzy · 1185 Czytań · Drukuj
Komentarze
przemek_f dnia 05.01.2009 14:45
Tytuł zbyt oczywisty.
Dla mnie fajnie brzmią te części które można odbierać zarówno w kontekście peela i czasu, jak i peela i drugiej osoby, czyli pierwsza i trzecia. Z tym że albo zrębów chmur bym wyrzucił ze względu na zbitkę spółgłosek.
Druga część najsłabsza, dno bessy osiąga w zjeździe za doświadczeniem.
W czwartej dwa ostatnie wersy brzmią sloganowo.

Zmagam się z czasem
Albo raczej czasami
Żyjemy obok siebie
Udając
Nie wchodzimy sobie w drogę
A przecież, po cichu
Nocą
Okrada mnie z komórek
Z kropli sekund
Ze wszystkiego czym żyję

Jedyne chwilę naprawdę
Gdy jesteśmy szczerzy
Upływają w milczeniu
W takt wzrostu gałęzi
W rytm życia ptaków
W blask kolorów liści

Potem gdzieś odchodzi
Jakby niepotrzebny
vigilante dnia 05.01.2009 19:35
zręby chmur - nie wiem jeszcze jak siędo tego odnieść. wiersz jest napisany w nieatrakcyjnej formie. Pomysł blady, niejasny. Dwa pierwsze wersy na plus. Reszta na przepis(anie). Pozdrawiam
Daniel Jeżow dnia 05.01.2009 20:10
Przyznam szczerze, że po przeczytaniu tytułu mam wielkie obawy. Zaraz zobaczymy czy udało Ci się cokolwiek wycisnąc z rekwizytu, który zazwyczaj ma naklejoną karteczkę "nie dotykać!".

No i niestety poległeś. Personifikacja czasu, przedstawienie go jako "ten, który kradnie sekundy, życie" itd. to niestety banał.

Jedyne chwilę - literówka (a właściwie ogonówka) do edycji.

W puencie już kompletnie tekst popłynął "zatracaniem się w wieczności".

W całości poza pomysłem (to przeciąganie liny pomiędzy peelem a czasem), z którego ciężko cokolwiek wycisnąć nawrzucałeś tutaj za dużo kwiatków w stylu:

okrada mnie z kropli sekund

Okrada mnie z komórek - a później tanio sprzedaje te nokie.

Ze wszystkiego czym żyję - pustosłowie

Łakomym połykaniem chwil

Pędem za doczesnością

Zjazdem za doświadczeniem
Romansem z kulturą


No nie tym razem. Rekwizyt Cię rozłożył na łopatki.

Pozdrawiam.
Christos Kargas dnia 05.01.2009 21:37
Informatywny, niepoetycki, nieciekawy.
otulona dnia 05.01.2009 22:42
gdyby oczyścić i zapisać inaczej wersyfikacyjnie

pozdrawiam
Rafał B dnia 05.01.2009 23:21
Bardzo kiepski wiersz; w wielu miejscach straszna dosłowność i w sumie nuda.
marzena drozdz dnia 06.01.2009 23:08
mnie sie podoba bardziej niz "Pustka"

Jedyne chwilę naprawdę
Gdy jesteśmy szczerzy
Upływają nam w milczeniu
W takt wzrostu gałęzi
W rytm życia ptaków
W blask kolorów liści
Albo zrębów chmur

ten fragment oddaje brutalna prawdziwosc dzisiejszych czasow jezeli chodzi o szczerosc,malo jej w nas
Adam Bieske dnia 23.04.2009 10:34
Bardzo sympatyczny, jeśli tak można powiedzieć o wierszu... Pozdrawiam
Dodaj komentarz
Zaloguj się, żeby móc dodawać komentarze.
Pajacyk
[www.pajacyk.pl]
Logowanie
Nazwa Użytkownika

Hasło



Nie jesteś jeszcze naszym Użytkownikiem?
Kilknij TUTAJ żeby się zarejestrować.

Zapomniane hasło?
Wyślemy nowe, kliknij TUTAJ.
Aktualności
XVIII OkP o "Cisową ...
V edycja OKP im. K. ...
poezja_org
Spotkanie Noworoczne
Nagroda Literacka m....
VII OKL im. Bolesław...
XVIII Konkurs Liter...
Zaduszki literackie
U mnie leczenie szpi...
XXIX OKL Twórczości ...
Użytkownicy
Gości Online: 7
Brak Użytkowników Online

Zarejestrowanych Użytkowników: 6 436
Nieaktywowani Użytkownicy: 0
Najnowszy Użytkownik: atramentowapanna

nie ponosimy żadnej odpowiedzialności za treść wpisów
dokonywanych przez gości i użytkowników serwisu

PRAWA AUTORSKIE ZASTRZEŻONE

copyright © korgo sp. z o.o.
witryna jako całość i poszczególne jej fragmenty podlegają ochronie w myśl prawa autorskiego
wykorzystywanie bez zgody właściciela całości lub fragmentów serwisu jest zabronione
serwis powstał wg pomysłu Piotra Kontka i Leszka Kolczyńskiego

66809362 Unikalnych wizyt

Powered by PHP-Fusion v6.01.7 © 2003-2005