 |
Nawigacja |
|
|
Wątki na Forum |
|
|
Ostatnio dodane Wiersze |
|
|
|
Wiersz - tytuł: Tam, gdzie cicho i sterylnie |
|
|
Tam, gdzie nie ma tła; dotrzeć do granicy istnienia, dotknąć, wrócić i nie zrozumieć.
kontrasty przechodzą w szarość,
zlewają się w czerń lepką od potu,
skrojoną krawędzią piekła.
ledwie rozróżniam kontury, słyszę
odgłosy huśtawki na skrzypiącym drzewie.
należą do mnie, tak jak ból, strach
i drewniana huśtawka.
nie czuję ukłucia, namierzam jasny punkt
i oto jestem zmodyfikowaną ćmą.
z zawrotną prędkością pokonuję tunel,
wracam, przenikam dzielącą zasłonę.
prostokąt okna odlicza świty,
mgła powoli znika - tajemniczo,
jak w zielonej dolinie.
Dodane przez Elżbieta
dnia 08.02.2009 15:01 ˇ
24 Komentarzy ·
1036 Czytań ·
|
|
|
|
|
|
Komentarze |
|
|
dnia 08.02.2009 15:09
dobry wiersz, z dotychczas publikowanych przez Panią ten zaciekawił mnie najbardziej, a przedstawione obrazy - prosto i zwyczajnie opisane, mocno przemówiły do emocji... :-).
pozdrawiam serdecznie :-).
p.s. może jedynie tekst pisany kursywą rozbiłabym na 2 wersy... ale i to jest niekonieczne :-). |
dnia 08.02.2009 15:21
Ćma a rebour?
Piersza lżejsza, w klimacie "Eternal sunshine of the spotless mind". Druga cięższa, bo to pójście pod prąd, ku ciemności?
Trochę dziwacznych słów, dopowiadaczy (tajemniczo, może mgła). |
dnia 08.02.2009 15:29
Też uważam,że to bardzo doby wiersz. Wprowadza niesamowity nastrój
Ja jeszcze tylko zasugerowałabym zmianę powtórzenia huśtawki, może na inne odgłosy ? albo huśtawka inaczej. Lubię ten motyw huśtania i często wykorzystuję.
i oto jestem zmodyfikowaną ćmą. -doskonała fraza
Ciepło pozdrawiam! |
dnia 08.02.2009 19:25
haiker-proszę po polsku. Rozumiem, że a rebour, to w skojarzeniu z ostatnim wersem zamieszczonego dzisiaj tekstu K Kleszcza, taki anagram? A gdzie Ty tu widzisz pójście pod prąd, ku ciemności? Słowa w ostatnim wersie odnieś do tekstu pod tytułm -kursywą, to wyjaśnia wszystko, a zjawisko ś.k. ciągle pozostaje tajemnicą. |
dnia 08.02.2009 19:47
No, ten Twój poetycki wachlarz zaczyna się poszerzać. A to świadczy o dużych możliwościach? I świadczy równeż, niewątpliwie o talencie. Myślę że w Darłowie powinni coś z Tobą "zrobić" ?
JBZ. |
dnia 08.02.2009 19:48
"należą do mnie, tak jak ból, strach
i drewniana huśtawka." Fajnie to zestawiłaś,
pozdrawiam |
dnia 08.02.2009 21:11
W wierszu sytuacja narracyjna nakłada się na sytuacje wyznania, opowiadania o czymś, co znajduje się poza podmiotem, jest jakby utajniona formą jego wyznania. Świat który przedstawiasz, jest od niego uzależniony i nieustannie waloryzowany emocjonalnie.
Dobry wiersz, szczególni II strofa pełna temperamentu, czuję szybkość / zawrotną prędkością*/
pozdrawiam |
dnia 09.02.2009 07:29
wers kursywą to cytat? |
dnia 09.02.2009 09:56
ulotna i Lady Zadra - dziękuję za przeczytanie i komentarze. Jeśli obrazy przemówiły do emocji, a test wprowadza niesamowity nastrój, to wielkie wyróżnienie dla wiersza, wspaniale, że tak odebrałyście. Kursywę, chyba już tak zostawię. Też lubię "huśtane" motywy i cieszę się LadyZ, że zwróciłaś uwagę na frazę z ćmą, udała mi się. Fajnie było Was gościć, pozdrawiam ciepło.et. |
dnia 09.02.2009 10:05
JBZ -miło, że się spodobał. A co do Darłowa, to właśnie "coś tu ze mną robią." Serdecznie zapraszam na mój wieczór autorski, we wtorek -10 lutego o godz. 17.00. Z Poznania - to rzut beretem. Ciepło pozdrawiam. et. |
dnia 09.02.2009 10:13
Robercie -zauważyłam, że czytasz z zainteresowaniem moje teksty -dziękuję. Cieszę się, że zwróciłeś uwagę na frazę z huśtawką, jest b. ważna metaforycznie. Ciepło pozdrawiam. et. |
dnia 09.02.2009 10:39
stanley -ciekawie przedstawiłeś własną interpretację i ująłeś mnie swoją wrażliwością i adekwatnym zrozumieniem tekstu. Kursywą, zapisałam moje przemyślenia, miały być pierwszymi wersami, ale zaczęły odstawać, potem idealnie wpasowały mi się w zkończenie. tworząc niejako obramowanie, otwarcie i zamknięcie wiersza. Nie ma tła- nierzeczywistość, ulega metamorfozie, następuje powrót poprzez mgłę do zieleni, do rzeczywistości, czyli istnienia. Pozrawiam serdecznie. et. |
dnia 09.02.2009 11:59
Ciekawie opowiedziany odlot i powrotny przylot.
Zastanawia mnie konieczność frazy"
"słyszę
odgłosy huśtawki na skrzypiącym drzewie." z powtórzeniem poniżej. Widziałby z niej tylko "odgłosy":
"ledwie rozróżniam kontury, odgłosy
należą do mnie, tak jak ból, strach
i drewniana huśtawka."
To taka mała niezobowiązująca sugestia.
Ogólnie, dobry wiersz. |
dnia 09.02.2009 15:43
ależ piękna pierwsza strofa. z rozedrganiem w środku. |
dnia 09.02.2009 18:08
Christos - Pozwól, że peela nazwę tu po prostu człowiekiem, który własny głos, czyli jęki, słyszy jako odgłosy huśtawki, znajome, cykliczne, kojarzące mu się właśnie z huśtawką, którą ma i zna. Ponoć, kiedy się umiera, słyszy się i widzi, bardzo różnie. Zastosowałam tu rodzaj skojarzeń (które lubię), podobnie, jak w "Przyjacielu Wiatru",gdzie przypadkowy zapach amfory, kojarzy się z postacią nieżyjącego dziadka, a ten przywołuje wizje stracha na wróble, straszącego pe(Elkę) w dzieciństwie. No i się do Ciebie rozpisałam. Jednym słowem, tak musi zostać. Dziękuję, że nachyliłeś się nad tekstem. Pozdrawiam serdecznie. et. |
dnia 09.02.2009 18:18
cicho -witam Cię serdecznie, miło mi, że przeczytałaś go z taką wrażliwością. Dziękuję za piękny komentarz i ciepło pozdrawiam. et. |
dnia 09.02.2009 18:22
poprawiam kom. usuwając-"go". |
dnia 09.02.2009 18:22
Widzę tu pewność, jaką daje doświadczenie, i czuję energię przekazu.
Serdecznie pozdrawiam |
dnia 09.02.2009 19:04
Beato -miło Cię widzieć i cieszę się z pozytywnego odbioru mojego tekstu. Tak właśnie chciałam, żeby przekaz był energetyczny. Czytając komentarze, łącznie z Twoim, uważam, że chyba osiągnęłam to co chciałam w tym wierszu. Został właściwie odebrany, a to b. miłe uczucie.
Dzięki i serdecznie pozdrawiam. et. |
dnia 10.02.2009 00:42
Dobry wiersz - Pani Elżbieto.
Pozdrawiam. |
dnia 10.02.2009 21:03
jacekjo. -miło przeczytać, że Ci się spodobał. Pozdrawiam serdecznie. et. |
dnia 12.02.2009 20:08
Z przyjemnością do Pani zajrzałem.Tematyka bardzo mi bliska - irracjonalna i niedotykalna.
Nie wiem czy kursywa to też pani dzieło-ale dla mnie jest bardziej wyjątkowa od samego dobrego wiersza.
Trzy pierwsze wersy to nie moja świadomość poetycka,ale czym dalej tym piękniej.
Pozdrawiam i kłaniam się. |
dnia 13.02.2009 11:48
baribal - witam pod moim wierszem, kursywa jak najbardziej moja, (dokładniej, piszę o tym wcześniej do stanleya). Pierwsze wersy obrazują przechodzenie człowieka bardzo chorego w stan nieświadomości, a dalej - to co w tytule i kursywą. Dziękuję za miły komentarz i pozdrawiam. et. |
dnia 09.11.2010 08:10
I jak się nie zachwycać...
minęło trochę czasu, odkąd wkleiłaś i nie przykrył go kurz.
jesteś piękną, poetycka ćmą Elżbieto. |
|
|
|
|
|
|
Dodaj komentarz |
|
|
Zaloguj się, żeby móc dodawać komentarze.
|
|
|
|
|
|
|
Pajacyk |
|
|
Logowanie |
|
|
Nie jesteś jeszcze naszym Użytkownikiem? Kilknij TUTAJ żeby się zarejestrować.
Zapomniane hasło? Wyślemy nowe, kliknij TUTAJ.
|
|
|
|
|
|
Aktualności |
|
|
Użytkownicy |
|
|
 Gości Online: 6
Brak Użytkowników Online
Zarejestrowanych Użytkowników: 6 438
Nieaktywowani Użytkownicy: 0
Najnowszy Użytkownik: Notopech
|
|
|
|
|
|
v6.01.7 © 2003-2005![[www.pajacyk.pl]](/fusion/images/pajacyk.gif)