dnia 26.04.2009 14:24
Ech, młoda emigracja ma swoje prawa, ciekawie napisałaś i dobrze, że bez tak modnych dzisiaj "wtrętów", pozdrawiam |
dnia 26.04.2009 14:25
Wyskoczyła literówka w przedostatnim wesie; powinno być - zakreślamy. Już poprosiłam moderację o poprawienie. |
dnia 26.04.2009 14:27
oczywiście - wersie. Co ja mam dzisiaj z tymi literówkami? |
dnia 26.04.2009 14:32
Elżbieto,masz też moje tak,jako starego obieżyświata i emigranta,z wyboru,pozdrawiam |
dnia 26.04.2009 17:21
Robert, taka jest prawda i to, co w wierszu - też prawda, taka właśnie gorzko słona. Pozdrawiam :) |
dnia 26.04.2009 17:25
ELU, myślę, że gdybyś usunęła pierwszy wers, albo chociaż dwa pierwsze słowa- Twój dobry wiersz jeszcze by ZYSKAŁ. Ale to tylko moje osobiste zdanie. Pozdrawiam serdecznie :) |
dnia 26.04.2009 17:26
Bronku, dziękuję za Twoje tak dla mnie, a ja jestem ciekawa Twojego tak dla Ciebie, kiedy będziesz w Norwegii, chyba, że pomysł zarzuciłeś? Pozdrawiam :) |
dnia 26.04.2009 17:41
Irgo, można powiedzieć, że lepiłam go po kawałku, żeby zmieścić wszystko, co było mi w nim potrzebne. Tak się złożyło, że pierwsza powstała na końcu i ten wers wzmacnia (tak myślę) całość emocjonalnie, udając na wstępie formę odezwy. No, ale oczywiście, jestem ciekawa odbioru i wszelkich uwag. Pozdrawiam :) |
dnia 26.04.2009 17:54
Elu, jak dla mnie początek zbyt patetyczny... potem wiersz płynie już prosto i tak całkiem zwyczajnie opowiada o losie emigranata i tęsknocie za krajem, co oceniam na duży plus :-).
pozdrawiam bardzo serdecznie :-). |
dnia 26.04.2009 18:28
Pierwsza strofa znaczy więcej niż cały tekst. Powiedziane w niej wszystko co ma do powiedzenia poeta a zarazem człowiek związany z określoną kulturą i nacją....za mną smak gorzko słony twojej lekcji polskiego, którą odrobiłam posłusznie....
Dziekuję ci ja "uczennica" i ja poetka, tym słowem. Jest to oczywiście uniwersalizm, w każdej osobie emigranta, ale w podmiocie dostrzegam poetkę i jej wyznanie przyjmuję.
JBZ. |
dnia 26.04.2009 20:16
Kasiu, traci Irlandia - macocha i wymowa całości, jeśli tylko spróbuję zrezygnować z tego, jak Ty go nazywasz, początku zbyt patetycznego :) ja to czytam inaczej, ale rozumiem i szanuję Twoje zdanie i dzięki, że zajrzałaś; zawsze Cię wyglądam pod moim wierszem i cieszę się, że mnie nie zawodzisz :) Pozdrawiam cieplutko i serdecznie:-) |
dnia 26.04.2009 20:29
Jerzy, Twoje spostrzeżenia trafiają w sedno. Cieszę się, że tak empatycznie odczytujesz tekst. Pozdrawiam serdecznie :) |
dnia 26.04.2009 20:38
wiersz zaangażowany, trochę cierpkie nektóre słowa-wyrzuty, ale oddają całą prawdę, mieszkając tu ma się wrażenie że się jest na wygnaniu...
ukłony :) |
dnia 27.04.2009 07:48
Elżbieto, bardzo, bardzo dobry. ze swojej strony, jeśli mogę, podpowiadam wyrzucenie z wiersza oczywistości, czyli: 'ojczyzno', 'polskiego' i 'po polsku'. podnosi to wyraźnie estetykę wiersza. 'Irlandio' wyjaśnia wszystko, więcej objaśnień nie trzeba, wystarczy.
pozdrawiam pogodnie :) |
dnia 27.04.2009 13:04
whambam, jeżeli tak odczytujesz, to cieszę się i odkłaniam również :)
kropku, cieszę się, że taki bardzo, bardzo dobry, ale dobijasz mnie tym wyrzucaniem. Na Boga! Co zostanie z mojego wiersza? Nawet ducha już w nim nie będzie! Jednak wybaczam Ci te gromy na moją ojczyznę i po polsku pozdrawiam serdecznie :) |
dnia 27.04.2009 13:11
po polsku - wyżej miało być też kursywą. |
dnia 27.04.2009 13:36
Hmm, wracam jeszcze raz do wiersza... i przyznam, ze najbardziej mi w nim przeszkadzała ta apstrofa: Ojczyzno Nauczycielko, zabieg wprowadzenia której rozumiem, ale z drugiej strony patrząc na dość wymowny tytuł wiersza, może nie był on konieczny? i ja bym wiersz zaczęła gdzieś od 3 wersu, ale wiesz, Elu, tyś jest autorką, więc do Ciebie też należy konecepcja utworu i ostatnie słowo w jego sprawie, a czytelnik może posiadać różne odczucia, prawda? generalnie i tak oceniam wiersz pozytywnie i przemówił do mnie swoimi obrazami i prostotą :-).
pozdrawiam raz jeszcze :-). |
dnia 27.04.2009 13:36
* zaczęłabym gdzieś od 2 wersu ;-) tak miało być ;-). |
dnia 27.04.2009 17:07
Dziękuję moderacji za poprawienie zgłoszonej literówki. |
dnia 27.04.2009 17:15
Kasiu :) dzięki za konsekwencję, ale nie jestem przekonana, może ciągle go czytam po swojemu. Serdeczności jeszcze raz :-) |
dnia 27.04.2009 21:06
Nie czytam komentarzy. Trudny temat patriotyzmu udżwignęłaś z wielką gracją. Dobry wiersz, zatrzymuje w biegu i budzi wiele refleksji, ileż tu buntu w tym apelu. Nazwanie ojczyzny nauczycielką - to tez wyzwanie, ale i wiele pokory, nie każdemu chciało się zostać po lekcjach aby odrobić zadania domowe.
Pozdrawiam ciepło ;) |
dnia 28.04.2009 20:17
Łucjo, dziękuję Ci, stwierdzam podzielone opinie dotyczące ojczyzny nauczycielki, ja się jednak upieram - za, z wielu powodów, ale też rozumiem opinie przeciwne i uznaję ich zasadność. Mnie jednak brzmi lepiej tak, jak jest, a czy tak zostanie? Nie wiem. Pozdrawiam Cię serdecznie :-) |
dnia 30.04.2009 10:23
Serdecznie dziękuję za czytanie, komentarze i opinie do przemyślenia. |
dnia 30.04.2009 10:24
Serdecznie dziękuję za czytanie, komentarze i opinie do przemyślenia. |
dnia 30.04.2009 20:14
Pani Elu.Pan JBZ napisał właściwy komentarz.Ja się pod nim podpiszę.
Pozdrawiam :) |
dnia 01.05.2009 11:14
O? Zajrzałam, przeglądając wstecz, niektóre wiersze i zobaczyłam Twój wpis. Dziękuję i pozdrawiam serdecznie :) tak jak wszystkich, którzy jeszcze zaglądają do wiersza :) |
dnia 08.05.2009 23:54
i to mi się podoba... na prawdę zatrzymałem się przy tym wierszu z prawdziwą przyjemnością... pozdrawiam |
dnia 17.05.2009 09:09
taka sobie notatka - żaden wiersz |
v6.01.7 © 2003-2005
![[www.pajacyk.pl]](/fusion/images/pajacyk.gif)