* * *

Trudna jest miłość w naszym wieku,
(taka zupełnie nie dla ludzi)
kiedy przypadkiem się obudzi,
to pozostawia na człowieku
leciutki dotyk niepokoju...


Przecież nie można w to uwierzyć,
że tak do twarzy mi w niebieskim.
Albo, że piękno jest w prostocie.
gdy włosy wiążę
albo siadam...
Ja wtedy nic nie odpowiadam
lecz szukam w myślach doświadczonych
sensu tych słów
już zakurzonych.

Przecież nie wierzę, że nie widzisz,
jak latem się otulam szalem.
(gdy w oczy skryte futerałem
razi mnie światło nazbyt szczere).
Jak mam Cię słuchać, kiedy szepczesz,
że czas to rzeźbiarz tatuaży
a każda zmarszczka na mej twarzy
powstała z marzeń,
i jest piękna?

Lubię te myśli Tobą płoche,
te nie na miejscu,
nieprzystojne...
Szepczą do ucha, coś wesoło-
wtedy oglądam się wokoło,
i gdy już wiem, że nikt nie widzi
(I nikt mi chwili nie ukradnie)
sięgam do torby -
tam, gdzie na dnie
leży ten śmieszny dar od Ciebie-
zrobione z kilku marzeń szarych
małe różowe okulary.