W kruchej tęczy mroku
z księgi bytowania
po drodze z popiołu
przychodzisz łamać
wyroki ciała.
Później jak tchórz uciekasz
zacierając ślady,
nic wziąć nie możesz,
pamięć już zabrali,
dusza nie dla ciebie!
Jaki masz interes
w tym cichym grzebaniu?
Gdy wypełnisz wszystko,
zamkniesz świat i czekasz
jak otworzą wrota
w pośpiechu zabierasz.
Dlaczego trwasz w profesji
gdzie rozkosz niszczenia
moduł bytu świata
w skamieliny zmienia?