wiszą na drzewach jesienne dyrdymały
zamiast liści

jaki znak wasz? czerwony krzyż złamany
komunaziści?

nie, my Polacy chrystusowi, czerwoni,
biali w niedziele, przepici w soboty,
z myślami jak Polska - jesień złota,
którą ciągle nam ktoś trwoni

byt w niebycie, niebyt w bucie -
nie ma mnie póki nie wdepnę
w polityczną kupę
ja mały, głupi uczeń
stąpania po niepewnym gruncie

władza musi brzmieć dumnie,
po ludzku, sprawiedliwie -
lekko, brutalnie, czasem ckliwie,
by sterty naiwności zapełniły urny

wrzucajmy więc polskie złote liście do środka,
wybierzmy drzewo jak lipa czarnoleska,
albo jak jabłoń i grusza rodząca to co słodkie,
ja mały, głupi uczeń ciągle chce tu mieszkać

zawierucha, chaos w głowie,
szczypta nadziei, trochę żalu,

w nogach beton lub guma
gdy wchodzę z liściem do lokalu,

mam rozwolnienie od pomieszania pojęć -
narodowa depresja i duma