przychodzą takie chwile
gdy przemawia natura
nie wszystko już rozumię
ale przyjemnie posłuchac
nie odczytane wciąż jej znaki
pobudzają wyobraźnię
pociągają fragmentami baśni
poszarpanych krajobrazów
pogrążonych szczytów
i wypiętrzonych mórz
w czarnych płomieniach
czy spazmach lodowych przestrzeni

nawet teraz gdy idę brzegiem rzeki
pobliski las szumi swą opowieść
jakby tu był zawsze
łąka zaprasza by się z nią położyć
i obiecuje kształty obłoków
jakich nie widziałem
a rzeka rzeka jest złotousta