dnia 09.06.2012 21:42
Temat piękny, jednak początek niestety do niczego:( Szczególnie ten pejzaż kolorowej tęczy ukrytej w głębinach, krzyż ustawiony wysoko na twarzy też jakoś śmiesznie brzmi, choć rozumiem, co autorka chciała tym wyrażeniem podkreślić. Tytuł zmieniłabym na stara kobieta z końcówki tekstu.
bezbronna jak dziecko
pozdrawiana jak królowa
z uśmiechem
podaje ręce i serce
patrzy w niebo
cierpliwie czeka
na obiecane
To wymagałoby dopisania innego początku i wtedy tekst stał by się wierszem. Ale to tylko moje zdanie;) Pozdrawiam:) |
dnia 09.06.2012 21:48
Nie miałbym nic przeciwko temu .....
.
.
.
.
... żebym w jej wieku był jeszcze taki jak ona.
A Ty? |
dnia 09.06.2012 22:05
Starość nie niszczy piękna u niektórych ludzi"przypomina pejzaż kolorowej tęczy ukrytej w głębinach"Ciepło i miłość emanuje też nie od wszystkich więc tytuł wiersza jest uzasadniony.Nie każdemu dano być w starości pogodnym i sympatycznym ..niestety.Dziękuje za uwagi,wiem że początek wiersza mógł by być inny "z uśmiechem podaje ręce i serce " oczywiście zgadzam się ,lepiej brzmi. Pozdrawiam |
dnia 09.06.2012 22:08
Oj chciała bym chciała...pozdrawiam serdecznie |
dnia 10.06.2012 05:32
Ciekawe wiersze w podobnych klimatach pisze Irena Zborowska.
W Twoim wierszu wszystko jest jasne, ustalone i pewne. Nie ma elementu zamyślenia, a temat aż się prosi, aby spisać refleksję.
Pozdrawiam - Tomek |
dnia 10.06.2012 06:11
a mnie się podoba wykonanie...noooo, może ta laska przemijania troszke śmieszna, ale myśle , ze to tylko literówka i powinno być: "łaska przemijania", więc trzeba moderatora poprosic o pomoc
asad |
dnia 10.06.2012 07:17
Ufność dziecka jest niczym przy ich bezkrytycznej wierze. Całe swoje życie były zapewniane o czekającej nagrodzie, nie jest więc niczym dziwnym, że nie dopuszczają do siebie myśli, że może być inaczej.
Pozdrawiam. |
dnia 10.06.2012 07:25
Usunąłbym ostatni zapis - to czytelnik ma zgadywać o czym jest tekst (z początku miałem skojarzenia o pewnej rzeźbie, ale - puenta - przywołała na ziemię).
Z pozdrowieniem - bezrobotny |
dnia 10.06.2012 08:02
ładna ta starość...Oby częściej taka była, albo - inaczej - obyśmy częściej widzieli w niej swoiste piękno - piękno przeżyć, doświadczeń, życiowej mądrości...Pozdrawiam serdecznie, Ewa |
dnia 10.06.2012 12:27
Serdecznie dziękuje za opinie dotyczącą powyższego wiersza.Wiem że daleko mu do doskonałości,cieszę się z uwag .Biorę je zawsze pod uwagę przy pisaniu następnego utworu. Tutaj zbyt dużo zamieszania z poprawkami. Bardzo dziękuję " asad" za zwrócenie uwagi na literówkę .Łukasz Jasiński- dziekuję za sugestię ale ta puenta jest tutaj potrzebna.Nie chce by starą kobietę kojarzono z czym innym np. z" rzeźbą."Pozdrawiam wszystkich którzy sprawili mi ten zaszczyt i zatrzymali się chwilkę przy moim utworze. |
dnia 10.06.2012 12:35
małe PS.
"laska przemijania" - skojarzyłem z czeska z 'miłość przemijania' i mi nie raziło
dziękuję raz jeszcze za piękno w 'tym' zawarte.
:)
pozdrawiam. |
dnia 10.06.2012 17:50
Mnie się bardzo podoba wiersz, przypomniał mi moją mamę, która pod koniec życia podpierała się "laską przemijania" dlatego takie ujęcie nie przeszkadza mi, ponieważ wiele starszych osób podpiera się laską i ona jest tym symbolem przemijania.
Pozdrawiam:) |
dnia 11.06.2012 11:10
ładnie,
zamyślił i rozbudził wspomnienia, bo opis przypomniał mi moją babcię..( wypisz wymaluj)...
pozdrawiam;))m |
dnia 11.06.2012 12:26
Pewnie wyszedłby w ten sposób tekst niekoniecznie o staruszce, ale mnie lepiej czytałby się taki:
w pewnym wieku
utulona wiązką kwiatów
zaczyna przypominać pejzaż
bezbronna niczym dziecko
pozdrawiana jak królowa
podaje ręce
i całą resztę
z uśmiechem na twarzy
patrzy w niebo
cierpliwie czeka
na obiecane
Pozdrawiam. |
v6.01.7 © 2003-2005
![[www.pajacyk.pl]](/fusion/images/pajacyk.gif)