nie ma cie już z nami droga sol
list tej treści widniał na parapecie;

odkąd skończyłem czternaście zim
margit przerejstrowała języki norwegi:

tu fiord fortecę plączę
zimno zimniej

wciąż na północ droga s z
podwójnym przeczeniem rodu

t - jak tato by się rzekło
gdyby nie zabobon i

głupota niektórych liczb
pierwszych zatem tylko

chrust leniwie podsypany
rana odkażana solą

szałwia bezdechu,trud
antinarodzin: woda ognik

lód przyodzieje nam barwy
droga s gdy

krzyczysz na stosie w
fiordach stawiają cokoły

a żołnierze nato budują
domki letniskowe bo

w końcu lato mamy tej
zimy ogniopalna spójrz

raz jeszcze w cokół
nowego dnia, a potem

zamknij węglowe
oczy