Urządzony, ustabilizowany w dobrobycie
upadku mam przed sobą dwie drogi
zbawienia; wiarę lub poczucie humoru.
Ćmiące jeszcze niekiedy resztki niepokoju

przegonię tysiącem modlitw; albo tez
oddam się ciepłej metafizyce, ulubionej
rozrywce bezpłodnych poetów. Jeśli
natomiast skłonię się ku ironii, klęska

stać się może nawet źródłem uciechy.
Zgodnie ze swoim temperamentem,
ulegnę pobożności lub sarkazmowi.
W każdym z przypadków odniosę

zwycięstwo, tak nad ambicjami jak
i porażką, aby osiągnąć cel wyższy
- stać się czcigodną ofiarą, powszechnie
szanowanym potępieńcem.