poezja polska - serwis internetowy

STRONA GŁÓWNA ˇ REGULAMIN ˇ WIERSZE UŻYTKOWNIKÓW ˇ IMAK - MAGAZYN VIDEO ˇ AKTUALNOŚCI ˇ FORUM

Czwartek, 25.04.2024

Nawigacja

	STRONA GŁÓWNA REGULAMIN POLITYKA PRYWATNOŚCI PARNAS - POECI - WIERSZE WIERSZE UŻYTKOWNIKÓW KORGO TV YOUTUBE WIERSZE /VIDEO/ PIOSENKA POETYCKA /VIDEO/ IMAK - MAGAZYN VIDEO WOKÓŁ POEZJI /teksty/ WOKÓŁ POEZJI /VIDEO/ RECENZJE UŻYTKOWNIKÓW KONKURSY 2008/10 (archiwum) KONKURSY KWARTAŁU 2010 - 2012 -- KONKURS NA WIERSZ -- (IV kwartał 2012) SUKCESY GALERIA FOTO AKTUALNOŚCI FORUM CZAT LINKI KONTAKT Szukaj

Wątki na Forum

	Najnowsze Wpisy FRASZKI Chimeryków c.d. ,, limeryki" Co to jest poezja? EKSPERYMENTY playlista- niezapomn... "Na początku było sł... Ksiądz Jan Twardowski Bank wysokooprocento... Monodramy

Ostatnio dodane Wiersze

	by nigdy nie zaszło ... Marionetka Ti ti ta Oczekiwać złota od p... GENEZA BUNTU Od ust do ust... walkwoman taki spokój jest prz... ISIDORE LILLIAN (oko... Wieczór autorski alb...

Wiersz - tytuł: wypływają słowa

	mróz stężał w konarach uciska o dowolnej porze park wymieciony wiatrem opowiada o samotności nasze myśli przedłużają tęsknotę utkana na podobieństwo przechodzimy aż do początku wyskakują bieszczadzkie świty szepty bajecznej krainy spojrzenia w oczy wywołujące dreszcze twarz koło twarzy bez łez i z uśmiechem codziennym żywym Dodane przez balkazek1 dnia 04.01.2016 00:40 ˇ 7 Komentarzy · 532 Czytań ·

Komentarze

cien dnia 04.01.2016 00:45
Przykro mi, ale ja tu nie widzę niczego.

Magdalena X dnia 04.01.2016 07:46
mróz zamroził chyba sens tego tekstu
bo nic nie wydumałam

abirecka dnia 04.01.2016 09:38
Miły bardzo - w czytaniu a przez to i w dotyku - wiersz :) Jak śniegowa gwiazdka zaczepiona o rzęsę :)))

Serdecznie :)))

Alfred dnia 04.01.2016 10:50
Świadczą o sensie istnienia
przywołane wspomnienia
Pozdrawiam.😊 serdecznie.😊 .

Mithotyn dnia 04.01.2016 11:48

mróz stężał w konarach

uciska o dowolnej porze park
wymieciony wiatrem opowiada o samotności
nasze myśli

przedłużają tęsknotę
utkana na podobieństwo przechodzimy aż do początku
wyskakują bieszczadzkie świty
szepty bajecznej krainy
spojrzenia w oczy

wywołujące dreszcze
twarz koło twarzy bez łez i z uśmiechem
codziennym
żywym

podlir to moment, to dźwięk nostalgicznego przeniesienia - ewokacyjne echo w tu... i teraz, w korelacji: drzewo, mróz i tęsknoto-krainy. cisza, to głos jedności...

ja na własny użytek przemieszałem - bo i tak z zainteresowaniem

koma17 dnia 04.01.2016 12:57
Moim zamiarem było po przeczytaniu "przemieszać", przewijam stronę na ekranie i widzę, że Mithotyn już to zrobił. Teraz jeszcze bardziej odbieram ten wiersz jak abirecka. Pozdrawiam wszystkich.

silva dnia 04.01.2016 14:01
Przeczytałam z zaciekawieniem, zwłaszcza trzecią strofę. Pozdrawiam.

Dodaj komentarz

	Zaloguj się, żeby móc dodawać komentarze.

Pajacyk

Logowanie

	Nazwa Użytkownika Hasło Nie jesteś jeszcze naszym Użytkownikiem? Kilknij TUTAJ żeby się zarejestrować. Zapomniane hasło? Wyślemy nowe, kliknij TUTAJ.

Aktualności

	XVIII OkP o "Cisową ... V edycja OKP im. K. ... poezja_org Spotkanie Noworoczne Nagroda Literacka m.... VII OKL im. Bolesław... XVIII Konkurs Liter... Zaduszki literackie U mnie leczenie szpi... XXIX OKL Twórczości ...

Użytkownicy

	Gości Online: 4 Brak Użytkowników Online Zarejestrowanych Użytkowników: 6 438 Nieaktywowani Użytkownicy: 0 Najnowszy Użytkownik: Notopech

nie ponosimy żadnej odpowiedzialności za treść wpisów
dokonywanych przez gości i użytkowników serwisu

PRAWA AUTORSKIE ZASTRZEŻONE
copyright © korgo sp. z o.o. witryna jako całość i poszczególne jej fragmenty podlegają ochronie w myśl prawa autorskiego
wykorzystywanie bez zgody właściciela całości lub fragmentów serwisu jest zabronione
serwis powstał wg pomysłu Piotra Kontka i Leszka Kolczyńskiego