poezja polska - serwis internetowy

STRONA GŁÓWNA ˇ REGULAMIN ˇ WIERSZE UŻYTKOWNIKÓW ˇ IMAK - MAGAZYN VIDEO ˇ AKTUALNOŚCI ˇ FORUMNiedziela, 05.05.2024
Nawigacja
STRONA GŁÓWNA

REGULAMIN
POLITYKA PRYWATNOŚCI

PARNAS - POECI - WIERSZE

WIERSZE UŻYTKOWNIKÓW

KORGO TV

YOUTUBE

WIERSZE /VIDEO/

PIOSENKA POETYCKA /VIDEO/

IMAK - MAGAZYN VIDEO

WOKÓŁ POEZJI /teksty/

WOKÓŁ POEZJI /VIDEO/

RECENZJE UŻYTKOWNIKÓW

KONKURSY 2008/10 (archiwum)

KONKURSY KWARTAŁU 2010 - 2012

-- KONKURS NA WIERSZ -- (IV kwartał 2012)

SUKCESY

GALERIA FOTO

AKTUALNOŚCI

FORUM

CZAT


LINKI

KONTAKT

Szukaj




Wątki na Forum
Najnowsze Wpisy
Chimeryków c.d.
Monodramy
FRASZKI
,, limeryki"
Co to jest poezja?
EKSPERYMENTY
playlista- niezapomn...
"Na początku było sł...
Ksiądz Jan Twardowski
Bank wysokooprocento...
Ostatnio dodane Wiersze
Władcy
Wartość
Ewa i wąż (bajka)
Jak to jest
Tetryczadła
Niezmiennie i Słodka
Krótkie pożegnanie d...
Miauczenie zwrotne
fornir
Za horyzontem
Wiersz - tytuł: ECT
białe wilki zapraszają do tańca teraz niczym
żonę Lota wloką na zimny plastik materaca.
słodki uśmiech częstuje wędzidłem jak mu odmówić
łamie język sypie w oczy ziarna ciemności
na krawędzi światła paznokciem rozgryza materac
zrównoważy w głowie taniec czerwonych mrówek
błękitne nitki wprowadzają ciało w wibracje
jak sinusoida w oscylatorze podnosi się i opada
wypluwa wilgotna gałąź by złapać haust powietrza
podłoga obsuwa się gwałtownie mała kołysanka
w zielonym prześcieradle coś zostało utracone

drzazga uwiera w wymazanej pamięci
w rybich oczach przemykają jasne smugi
niczym uciekający pociąg pędzi w nieznane
nie pozwala opaść powiekom rozrzuca puste
spojrzenie pozdrowione przez mrugająca
świetlówkę płynie długim tunelem widzi światło
bledną imiona pozostały ślady ludzi bez twarzy
szklany wzrok plącze kroki tango zawsze było
zawiłe pojedyncze znaki zakazu nakazu
przemocy kierunek na wprost dogasa
niczym ogarek przed ostatnim tchnieniem

z cyklu Rewizja pamieci
Dodane przez Ryszard B dnia 13.03.2016 23:48 ˇ 17 Komentarzy · 737 Czytań · Drukuj
Komentarze
abirecka dnia 14.03.2016 00:35
Rzeczywiście ECT; niewiele - jako czytelniczka - mam tu do powiedzenia...

:)
Ola Cichy dnia 14.03.2016 01:48
Niepokojący ten strumień myśli.
Wizja po terapii elektrowstrząsowej.
Chyba dla mnie najlepsze określenie: Niepokojacy. Tak się przeczytał.
Druga lepsza.
Pozdrawiam.Ola.
Mithotyn dnia 14.03.2016 08:50
...wolę relację Bromdena
Whitewolf dnia 14.03.2016 10:57
Można by to rozpisać na co najmniej jedenaście strof, ale czy to coś by zmieniło? Nie wiem, ale spróbować nie zaszkodzi.

Pozdrawiam :)
koma17 dnia 14.03.2016 11:31
Poraża przemocą, odpycha i przyciąga... Niepokoi.
Pozdrawiam.
Roman Rzucidło dnia 14.03.2016 11:41
Widzę w tekście wiele interesujących, nietuzinkowych fraz, które świadczą o dużym potencjale autora. Ale razi mnie takie raptowne nagromadzenie myśli, ktorych starczyłoby i na trzy dobre wiersze. Rozumiem, że chodzi tu o notowanie strumienia świadomości, w kórego istotę wpisane jest pewne nieuporządkowanie. Ale jednak wolałbym więcej finezji w wykończeniu wiersza i zapisie.
silva dnia 14.03.2016 13:22
Nagromadzenie nośnych fraz, aż trudno je wszystkie ogarnąć, przypomniała mi się Virginia Woolf, miewała takie natrętne strumienie świadomości w czasie zenitu ChAD. Pozdrawiam.
Alfred dnia 14.03.2016 14:47
W natłoku myśli
czasem wiersz się przyśni

Pozdrawiam.😊 serdecznie.😊 .
saintsky dnia 14.03.2016 14:51
Pan Bog popelnil blad w szosty dzien tworzenia -wszystko jest idealne oprocz nas. Ja jednak szukam piekna poza "brulionem". A propo"drzazga w wymazanej pamieci to prawdziwy ropien".
Robert Furs dnia 14.03.2016 15:47
gęsta tu metafora i ciekawa, niemniej gęstwina często utrudnia poruszanie - niekoniecznie złej baletnicy :) pozdr,
Niepoprawna optymistka dnia 14.03.2016 17:23
Intrygujący ten strumień myśli, z pewnością wiersz zatrzymuje.
Pozdrawiam serdecznie:)
sibon dnia 14.03.2016 18:11
dużo myśli... ja nie ogarniam, nawet po kolejnym czytaniu... pozdrawiam B
Milianna dnia 14.03.2016 20:52
Ogromny niepokój, coś w pamięci, co cały czas boli, co nie pozwala iść spokojnie naprzód. Co - widzę nieco...
Może faktycznie, jak piszą przedmówcy - za dużo, ale mnie bez wątpienia ten wiersz zatrzymuje, porusza i niepokoi.

pozdrawiam serdecznie.
Ryszard B dnia 14.03.2016 21:18
Serdecznie dziękuję za przeczytanie i komentarze.
Obiecuję, następnym razem , będzie coś lekkiego
zorianna dnia 14.03.2016 22:38
Ja za Olą Cichy...niepokojąco - wciągający :) pozdrawiam
etszked dnia 15.03.2016 18:23
Niepokój, to jedno co mogę powiedzieć.
Pozdrawiam serdecznie.
benlach dnia 17.03.2016 22:35
tak Roman Rzucidło tylko łagodniej :-)
Dodaj komentarz
Zaloguj się, żeby móc dodawać komentarze.
Pajacyk
[www.pajacyk.pl]
Logowanie
Nazwa Użytkownika

Hasło



Nie jesteś jeszcze naszym Użytkownikiem?
Kilknij TUTAJ żeby się zarejestrować.

Zapomniane hasło?
Wyślemy nowe, kliknij TUTAJ.
Aktualności
XVIII OkP o "Cisową ...
V edycja OKP im. K. ...
poezja_org
Spotkanie Noworoczne
Nagroda Literacka m....
VII OKL im. Bolesław...
XVIII Konkurs Liter...
Zaduszki literackie
U mnie leczenie szpi...
XXIX OKL Twórczości ...
Użytkownicy
Gości Online: 8
Brak Użytkowników Online

Zarejestrowanych Użytkowników: 6 438
Nieaktywowani Użytkownicy: 0
Najnowszy Użytkownik: Notopech

nie ponosimy żadnej odpowiedzialności za treść wpisów
dokonywanych przez gości i użytkowników serwisu

PRAWA AUTORSKIE ZASTRZEŻONE

copyright © korgo sp. z o.o.
witryna jako całość i poszczególne jej fragmenty podlegają ochronie w myśl prawa autorskiego
wykorzystywanie bez zgody właściciela całości lub fragmentów serwisu jest zabronione
serwis powstał wg pomysłu Piotra Kontka i Leszka Kolczyńskiego

67204598 Unikalnych wizyt

Powered by PHP-Fusion v6.01.7 © 2003-2005