Zahaczam o światło.
Z wiadrem wody ze studni.
Stopa za stopą,

wąskim tunelem w śniegu.
Postanowiliśmy, że wszystko
będzie działo się w świetle.

Kiedy się całujemy, spada
Dorocie z głowy czołówka. Robienie
fabuły nie jest łatwe - bo nie wiadomo,

co jest za horyzontem, ale może
to i lepiej. Przypadają nam
w udziale, tak sobie wyobrażam,

najlepsze kąski. W zanadrzu
mamy jeszcze kilka pięknych
rozbojów.