- To jest trup.
- Nie, nie jest, będą jeszcze z niego ludzie.
- Jak nie, jak tak. Przecież z daleka widać, że umarlak.
- Mylisz się. Wystarczy go tylko odpowiednio ubrać, trochę przypudrować i będzie git.
- Nic z tego. Trup jest trup. I nic się nie da z tym zrobić. Popatrz na sztywniaka, nikt tego nie kupi. On się nawet nie uśmiecha.
- Na to poradzimy, spójrz, tu i tu upychasz ligniną, naciągasz ryjek i już... Jeszcze tylko ciemne okulary, w nich będzie wyglądać jak żywy.
- To nie jest uśmiech, on się krzywi. Dusza się nie śmieje.
- No bo trup duszy nie ma.
- Mówiłem!