Być może nie uwierzysz - lecz będę wspominać
te niezliczone wspólnie spędzone godziny,
gdy sunąc przez utarte czasu koleiny
umieliśmy go do swej woli też naginać.

Być może nie uwierzysz - lecz będę pamiętać
nasze długie rozmowy, nasze uczty małe,
kiedy Ciebie słuchałam i Ty mnie słuchałeś;
w tych momentach poezja smaku jest zamknięta.

Być może nie uwierzysz - lecz się nie zamgliły
świetliste popołudnia słońcem wyzłocone,
gdy w upalne wakacje, żarem nasycone
pełne soku owoce zawsze nas nęciły.

Być może nie uwierzysz - lecz będą pachniały
wszystkie bukiety, które mi ofiarowałeś;
choć puszczałam w niepamięć twe słowa zbyt śmiałe,
kwiaty od Ciebie długo mój dom ozdabiały.

Być może nie uwierzysz - ale nie przeminie
przedświątecznych wieczorów czar niepowtarzalny;
wśród świec i dźwięków kolęd nastrój idealny
w rzeczywistej, a jednak magicznej krainie.