poezja polska - serwis internetowy

STRONA GŁÓWNA ˇ REGULAMIN ˇ WIERSZE UŻYTKOWNIKÓW ˇ IMAK - MAGAZYN VIDEO ˇ AKTUALNOŚCI ˇ FORUMCzwartek, 28.03.2024
Nawigacja
STRONA GŁÓWNA

REGULAMIN
POLITYKA PRYWATNOŚCI

PARNAS - POECI - WIERSZE

WIERSZE UŻYTKOWNIKÓW

KORGO TV

YOUTUBE

WIERSZE /VIDEO/

PIOSENKA POETYCKA /VIDEO/

IMAK - MAGAZYN VIDEO

WOKÓŁ POEZJI /teksty/

WOKÓŁ POEZJI /VIDEO/

RECENZJE UŻYTKOWNIKÓW

KONKURSY 2008/10 (archiwum)

KONKURSY KWARTAŁU 2010 - 2012

-- KONKURS NA WIERSZ -- (IV kwartał 2012)

SUKCESY

GALERIA FOTO

AKTUALNOŚCI

FORUM

CZAT


LINKI

KONTAKT

Szukaj




Wątki na Forum
Najnowsze Wpisy
"Na początku było sł...
Ksiądz Jan Twardowski
Chimeryków c.d.
playlista- niezapomn...
Bank wysokooprocento...
Co to jest poezja?
Monodramy
,, limeryki"
HAIKU
poezja,org
Ostatnio dodane Wiersze
Oko
Marina z wlewek
Na początku
Przebudził się
Miniaturki na wesoło
kino objazdowe
do siebie
wielki post, wczesna...
kalki
Deadline
Wiersz - tytuł: Po-wietrz(n)e
ziemia pod moim domem nie mogła kołysać macew
Rewir* otwarto znacznie dalej by zamykał
skąd zatem niepojęta czułość dla osób których
groby wyrzeźbione w powietrzu

jawią mi się na jawie i we śnie dotykając strun
kryształowych harf albo przezroczystych skrzypiec
przybywa czasem nawet kwartet czy naniebna orkiestra
instrumenty bywają wy(k)rojone z chmur z po-
mocą kurpiowskich nożyc do misternych gwiazd

spójrz przybliżając detale
niebywałe

ileż dybuków daje się unosić
ileż się z wiatrem zmaga spolegliwych smyczków

tną eter po klezmersku zadzierzyście
także koncyliacyjnie co płynie z maestrii Menuhinów
aż po siódme nieba zwielokrotnione
czarami Heifetzów

wciąż powracają
zwłaszcza ci od skrzypeczek z brzeziny
które niczego nie zdążyły

już wiem dlaczego Chagall tak zapamiętale
zasiewał élan vital
w powietrzu

* w niektórych miastach teren, gdzie mogli osiedlać się Żydzi, nazywano Rewirem

31.05.2019
Dodane przez silva dnia 13.12.2019 18:07 ˇ 19 Komentarzy · 633 Czytań · Drukuj
Komentarze
silva dnia 13.12.2019 18:32
Zmobilizował mnie ten plebiscyt, wymyślony przez Edytę. Zawstydziłam się, gdy zobaczyłam, że i o mnie ktoś tu jeszcze pamięta, choć dawno niczego nie wrzucałam, stąd ten tekst z maja. Wnuki, liberatura wymagają wiele uwagi... Pozdrawiam.
Janusz dnia 13.12.2019 18:46
Jakbym zobaczył holograficzny obraz zdarzeń i klimatów, które coraz bardziej zasnuwa mrok historii... :)
Moc pozdrowień.
silva dnia 13.12.2019 19:01
Januszu, dziękuję za taki odbiór. Tekst powstał po mojej lekturze pewnego utworu, przetłumaczonego z jidysz po wielu latach w związku z 80. rocznicą wybuchu wojny. Ten temat nadal nie jest pokazywany obiektywnie, a nawet coraz bardziej wypaczany. Pozdrawiam.
konto zablokowane nr 2 z 2023 dnia 13.12.2019 19:39
Co u Chagalla wisiało w powietrzu? Oczywiste odpowiedzi nie liczą się, na przykład taka: młoda para. Więc przyczepi się do mnie to pytanie: Co u Chagalla wisiało w powietrzu? I nie da mi spokoju.
koma17 dnia 13.12.2019 20:10
Takich wierszy się nie zapomina.
Myślę, że Chagall zasiewał w powietrzu anioły. Każdy wirtuoz, którego gra dźwięczy pośród chmur, jest takim aniołem. Pięknie, gdy ich pęd życiowy wpływa na działania w poezji.
Pozdrawiam :)
silva dnia 13.12.2019 20:45
Ad, niemal wszystko - całe miasteczka, koguty, krowy, skrzypkowie, malarze, akrobaci itd., a do tego witraże wszelakie. Ale masz rację, że najbardziej znani są kochankowie. Pozdrawiam.

Kono17, tak, anioły to piękna myśl, zwłaszcza te, które poznały muzykę sfer... Dzięki za Twoje refleksje i pozdrawiam.
Magrygał dnia 13.12.2019 21:00
U Chagalla życie unosiło się w powietrzu, zacierała się przestrzeń między ziemią i obłokami. Piękny, muzykalny, nostalgiczny wiersz o tym, o czym tak chętnie i prędko zapominamy. A
Robert Furs dnia 13.12.2019 21:35
w świetle ustawy JUST z 2017 coraz bardziej boję się tej wspólnej przeszłości, i przyszłości którą tak łatwo wypatrzyć - myślę jednak, że właśnie sztuka wznosi się ponad wszelkimi pomówieniami, pozdrowionka,
Grain dnia 13.12.2019 21:39
https://www.youtube.com/watch?v=zUCGJjJPYMA

Jakby za Władimiren Bukowskiem

I powraca wiatr,

Udostępniam, bo to to teraz czytam .
Dzieciom nie udało się zdobyć książki pod choinkę

http://niniwa22.cba.pl/bukowski_i_powraca_wiatr_1.htm?fbclid=IwAR17X20FExMq7EFaAy-fFhCTh_Axfys6pH1QEhdZbZVoAuHgMN91Otvf8MU
Ola Cichy dnia 13.12.2019 22:04
Bardzo się i podoba, ale trochę za długi dla mnie i spada urok i tempo wiersza.
Wycięłabym tę strofoidę od "tną po klezmersku..."
Wtedy tekst zachowuje tę szczególną lekkość smyczków i niesionych wiatrem obrazów.
Pozdrawiam ciepło.
Ola.
lunatyk dnia 13.12.2019 22:34
Zostały piękne obrazy, muzyka, wspomnienia... I skrzypki, które wygrywają zapomniane melodie...

Pozdrawiam :-) :-)
kaem dnia 13.12.2019 23:09
piękne, tak po prostu piękne strofy ... czytam kolejny raz i słyszę Adama Nowaka śpiewającego niesamowity tekst Wojciecha Młynarskiego... tak jak malował pan Chagall...
serdecznie
silva dnia 13.12.2019 23:50
Magrygał, bardzo dziękuję za taką piękną interpretację z akcentem na nostalgiczny. Przeczytałam wstrząsające wspomnienia Mordechaja Canina i mnie to poraziło. Pozdrawiam.

Robercie, ja staram się patrzeć na przeszłość obiektywnie, dostrzegam blaski i cienie, ale nie odpowiada mi wypaczanie historii. Niedawno usłyszałam, że nie było holokaustu... Pozdrawiam.

Grain, dzięki za podpowiedź i linki, jutro zajrzę, nie znam W. Bukowskiego, jedynie Charlesa, ale to inna postać. Pozdrawiam.

Olu, znam Twoją wrażliwość, wiem, że to dla Ciebie nadmiar, ale ten tekst jest z kategorii samopiszących się i tyle właśnie wyszło. Pozdrawiam.

Lunatyku, miło Cię gościć, tak, zostało po nich tak wiele, a ile stworzyliby, gdyby dostali szansę na życie... Pozdrawiam.

Kaem, dzięki za ciepłe słowa i skojarzenie, nawet o takim nie pomyślałam, to dla mnie zaszczyt. Pozdrawiam.
mgnienie dnia 14.12.2019 07:05
To i ja z przyjemnością przeczytałam wiersz i "popłynęłam" w tym niezwykłym klimacie, na granicy światów...i pomyślałam, że sztuka może ująć nam ciężarów dnia codziennego.

Ziemskie życie Chagalla dobiegło na południu Francji, miałam okazję podumać nad jego grobem w Saint-Paul de Vence.

Silvo, wiem jak to jest, też dużo czasu poświęcam wnuczce.
silva dnia 14.12.2019 09:28
Mgnienie, dziękuję za Twoją przyjemność i cenne uwagi oraz informacje o Chagallu, nie byłam tam. A wnuki są niezastąpione, czynią mój świat lepszym i jakże cudownym, choć to wnuki mojej siostry. Pozdrawiam.
Alfred dnia 16.12.2019 23:52
każdy obraz czasami ożywa
bo obrazy coś z duszy też mają
ocalonych arrarat wciąż wzywa
tam gdzie arki od wieków śpiewają

Pozdrawiam serdecznie 😊🌈🌹.
silva dnia 17.12.2019 11:19
Alfredzie, dziękuję za piękną poetycką reakcję. Pozdrawiam.
otulona dnia 30.12.2019 10:53
Świetny, erudycyjny wiersz.
Cudownego Nowego Roku! Serdecznie. :)
silva dnia 30.12.2019 22:07
Otulona, wielkie dzięki, na aż taką opinię na pewno nie zasługuje. Pozdrawiam.
Dodaj komentarz
Zaloguj się, żeby móc dodawać komentarze.
Pajacyk
[www.pajacyk.pl]
Logowanie
Nazwa Użytkownika

Hasło



Nie jesteś jeszcze naszym Użytkownikiem?
Kilknij TUTAJ żeby się zarejestrować.

Zapomniane hasło?
Wyślemy nowe, kliknij TUTAJ.
Aktualności
XVIII OkP o "Cisową ...
V edycja OKP im. K. ...
poezja_org
Spotkanie Noworoczne
Nagroda Literacka m....
VII OKL im. Bolesław...
XVIII Konkurs Liter...
Zaduszki literackie
U mnie leczenie szpi...
XXIX OKL Twórczości ...
Użytkownicy
Gości Online: 10
Brak Użytkowników Online

Zarejestrowanych Użytkowników: 6 436
Nieaktywowani Użytkownicy: 0
Najnowszy Użytkownik: atramentowapanna

nie ponosimy żadnej odpowiedzialności za treść wpisów
dokonywanych przez gości i użytkowników serwisu

PRAWA AUTORSKIE ZASTRZEŻONE

copyright © korgo sp. z o.o.
witryna jako całość i poszczególne jej fragmenty podlegają ochronie w myśl prawa autorskiego
wykorzystywanie bez zgody właściciela całości lub fragmentów serwisu jest zabronione
serwis powstał wg pomysłu Piotra Kontka i Leszka Kolczyńskiego

66804264 Unikalnych wizyt

Powered by PHP-Fusion v6.01.7 © 2003-2005