słowo bez odpowiedzi, ten ptak egzotyczny wijący gniazda na czole,
którego kaskady w moich ustach zamieniają się w biel. poławiaczka
pereł śniada - kiedy poszukuje w odmętach zagubionego promienia,
wypływa ze mnie zaczerpnąć powietrza i spoczywa na samym dnie.

słowo jak ten rok, który dźwigam na barkach, dobiega końca, zanim
stawię mu czoła. kąsa, lecz znajduje melodię gdzie nigdy jej nie było.
słowo maska. senna maniera, teatr aktorów w zawiłych kwestiach,
dotyka bo nie panuje nad gniewem, w rozterce i bólu wieńcząc dzieła.

jemu rodzi się słońce,
jemu gaśnie gwiazda,
jemu szepczą pisklęta.

nigdy nie wysychają
zroszone łzą źródła.

słowo
gdy je miłujesz,
dziękuje że jesteś.