Napiszę krótki, zwykły wiersz, który lśnił będzie w światłocieniach
Zaś każdej rzeczy nada sens, i treść wzbogaci jej imienia,
Albo dostrzeże ulic gwar, rozkosze wiosny, mgłę jesienną,
Zagości chwilę wewnątrz nas i baśń wprowadzi w każdą senność.

Jakież to proste zda się być, słowem wejść w każde przemilczenia,
Abstrakt zamienić w złotą myśl, nagrzane place pozacieniać,
Dać zakochanym kilka strof, niech rosną uczuć poematem,
Innym, w tunelu szarych dni, zapalić kilka nowych świateł.

Ja wiem, przesadzam, nie ten styl i jakież by to były wiersze,
Które ukoić mogą ból, słowa współczucia dać najszczersze,
Lub zamyślenia przynieść czas w gonitwie dnia i ciągu zdarzeńr30;
Może napiszę, co mi tam, ja przecież tylko głośno marzę.