Nazrywałem w ogrodzie róż
Wstążką z marzeń związałem je
Przemierzyłem świat wszerz i wzdłuż
By mieć ciebie wszystkiemu wbrew

Gdy już miałem dla kogo żyć
I na róże kryształ i stół
Zło wzbroniło w niebo się wzbić
W jeden dzień rzuciło nas w dół

Powiedziałem co chcę ci dać
Napisałem niejeden wiersz
Pokazałem na co mnie stać
Aż dzień przyszedł smutny jak śmierć

Ciemne moce wykluły się
Nie zdzierżyły naszego snu
Pełną jadu wysłały ćmę
By cichaczem jad ten nas truł

Gdy już przyszedł następny dzień
To nie byłaś już ze mną ty
Spustoszona byłaś jak cień
Serce twoje biło bez krwi

Odrzuciłaś pomocną dłoń
Zarzuciłaś mi Bóg wie co
Jakiś pretekst kazał ci brnąć
Ślepo w noc i ukryte zło

Nasza miłość uciekła w dal
Z delikatnych uszyta nić
Gdzieś daleko ma do nas żal
Chce powrócić by z nami żyć

Ale ty nie chcesz już mnie znać
Wolisz spełnić szatański plan
I pozwolić miłość nam skraść
I dołożyć bolesnych ran.