perłowe kropelki rosy
jak wieczorne gwiazdy
lśnią radością na zielonych trawach

pośród pierwotnego raju
pojawia się człowiek
zdumiony wielkością stworzenia

lubię spotykać się z tym
co zadziwia i zdumiewa
doświadczam tego co niepojęte

w tym moim wyśnionym świecie
nie wolno mi zgubić
żadnego gestu żadnego słowa

ogromnie się cieszę że na skrawku jesieni
wciąż błyskają nade mną gwiazdy
a tym samym znajduję w sobie
tak dużo miłości
do Boga
człowieka
przyrody