rozmawiamy o niczym sprzeczamy się o nic
uśmiech z twarzy ucieka zanim się pojawia
czas nadzorca wskazówki szeroko rozstawia
żeby dłużej biedaczki musiały się gonić

bowiem jeszcze w programie pora wypominek
powracania do rzeczy przez pamięć gubionych
po których nie ostały najmniejsze symptomy
że kiedyś tam posłużą za rozpraw przyczynę

tak bez czucia dotyku dotykamy siebie
niby chcąc ale nie chcąc do żywego dopiec
rozdzielamy się łącząc jak chmury na niebie
którym grabarz horyzont dół cmentarny kopie

... piszę czytam i myślę że w tych zwrotek gronach
tak naprawdę niewiele... niewiele jest o nas