 |
Nawigacja |
|
|
Wątki na Forum |
|
|
Ostatnio dodane Wiersze |
|
|
|
Wiersz - tytuł: w pojmowaniu jest cud stwarzania |
|
|
Komentarze |
|
|
dnia 25.01.2022 09:55
dużo jeszcze więcej wiary - warto się pochylić nad tym fragmentem, bo letko szpetny jest :)
Podobająca się puenta.
Pozdrawiam cieplutko. |
dnia 25.01.2022 13:25
Może zacznę od prześlicznej puenty- super! Cały wiersz jak już kilka innych - odbieram jako półmodlitwę. Ciepłą, wysublimowaną - jednocześnie prostą w swej szlachetności i bardzo, bardzo ludzką. To wyjątkowe tak przekazywać kondycję wiary, wraz z jej pytaniami, pomysłami, rozterkami a wszystko śliczne. Tylko dlaczego adresatem jest Piotr - przy służebnica Twoja?
Pozdrawiam serdecznie! D. |
dnia 25.01.2022 13:45
użycie metafory do opisania metafory musi się skończyć bełkotem.
w sumie nic nowego. ale i tak straszne. |
dnia 25.01.2022 14:58
któryś raz czytam, czytam. czytam... |
dnia 25.01.2022 18:52
Kobiety koło Piotra, od zawsze tylko służebnice, nigdy powierniczki, doradczynie albo przewodniczki... Szkoda, to się musi źle skończyć... O ile już się źle nie skończyło? |
dnia 25.01.2022 20:13
Nie będę niczego wyszczególniała, nie mam w tej chwili czasu a wiersz mi bliski. Jest dobrze, niezbędna jednak kosmetyka, może coś zrobiłabym z wersyfikacją w przedostatniej. Pozdrawiam :) |
dnia 25.01.2022 20:35
w pojmowaniu jest tylko i wyłącznie cud rozumienia, w religijnym znaczeniu zawsze będący aktem łaski zrozumienia...cud stwarzania także jest łaską (sztuka np. poezja, wiedza naukowa...); kobieta w wierszu przynosząca wino to archetypalny, ikononiczny obraz oczekującej na przeistoczenie - zimnego w ciepłe, złego w dobre, obojętne w miłosierne...zaiste, niecodzienny, piękny, na ówczesny czas i wyjątkowy wiersz (!) - - - czytając powyższe utwierdzam się w optymiźmie do człowieka i przyszłości - - - |
dnia 26.01.2022 00:30
w całości podpisuję się pod komentarzem mojego przedmówcy, piękna puenta, serdeczności :))) |
dnia 26.01.2022 12:01
,,Ukradliśmy Bogu kawałek istnienia, jesteśmy złodziejami." Simone Weil |
dnia 26.01.2022 13:30
czytam... |
dnia 26.01.2022 14:30
Ten wiersz jest NATCHNIONY. |
dnia 26.01.2022 21:53
gdy Mój całun
łzy ci otrze
paś me owce
Piotrze
Pozdrawiam serdecznie 🌹 |
dnia 26.01.2022 23:59
Maciej Sawa
Pełna zgoda. Stworzyła się w tym miejscu zbitka słowna, choć troszkę rozłamałeś ten wers, ale racja po Twojej stronie. Wizualnie śpetne:) Może kiedyś nad tym pomyślę, fenks.
Dagny
Dzięki za piękny komentarz. No i co z tym Piotrem?
Święty-nieświęty, posiadający boski pierwiastek.
Piotr pojawia się w wielu moich wierszach, pełniąc w nich szczególną rolę.
Podmiotka dzięki niemu pojęła pewne kwestie, pokonała niewyobrażalne i nauczyła się żyć... Piotr zawsze będzie jej podporą, ostoją, a ona w zamian za jego dobroć i człowieczeństwo jego wierną służebnicą, cierpliwie oczekującą... Żeby Piotra lepiej poznać i zaakceptować taką kreację, trzeba by pochodzić jego ścieżkami;) Piotrowe opowieści są otwarte na ludzkie wnętrze, jakkolwiek to brzmi. Serdeczności.
tomnasz
metafora, metaforę, metaforą pogania? Nawet jeśli, to nic w tym strasznego. Kwestia postrzegania, zrozumienia, odbioru, wrażliwości.
Dla jednych coś, dla drugich bełkot i obie strony mają rację. Pozdrawiam.
Robert Furs
Dziękuję za czytanie, czytanie i czytanie;) Pozdrawiam.
Adaszewski
Skończyło się jak się skończyło, ale nie z powodu roli kobiety służebnicy, ta
wykreowała się znacznie później, po fakcie, po dogłębnych przemyśleniach i świadomie podjętych decyzjach, że tak będzie najlepiej. Pozdro,
Bogumiła Jęcak - bona
Dziękuję za zajrzenie pod wiersz i podzielenie się słowem.
Powiem szczerze, że nie czyta mi się źle tej przedostatniej cząstki, ale być może ma Pani rację, może ja się w coś zapatrzyłam. Mogłabym złamać jej pierwszy wers i dalej coś pokombinować, ale bardzo ciężko mi tu coś zmienić, ale przemyślę. Dziękuję i pozdrawiam.
Jacek Sojan
Przepięknie Ci dziękuję za ten komentarz. Zrobiłeś kawał dobrej roboty, dlaczego?
Zacząłeś analizę od tytułu, wczytałeś się w niego i na tej podstawie oparłeś dalszą część komentu, stawiając kobietę nie jako tę która się poddała, ale tę która jest cierpliwa, oczekuje... Bardzo celne spojrzenie. Pozdrawiam.
Ela_zwolinska
Elu serdecznie dziękuję za poczytanie i ślad pod wierszem. Pozdrawiam.
Grain
W swojej niedoskonałości, jesteśmy doskonali. Dzięki za wgląd. Pozdrawiam.
Robert Furs, Dagny
Pięknie dziękuję za ponowny wgląd. Dobrej nocy.
Alfred
po twardej skale
łzy płyną stale
Dobranoc. |
dnia 28.01.2022 13:10
przeczytałem i chwalę wiersz, chociaż napisałbym go jako dyptyk, :)
ale to ja, pozdrowionka, |
dnia 29.01.2022 16:39
Robert Furs
Ponownie, bardzo Ci dziękuję za zajrzenie. Jest w tym co piszesz jakiś pomysł. Może kiedyś wykorzystam. Serdeczności. |
|
|
|
|
|
|
Dodaj komentarz |
|
|
Zaloguj się, żeby móc dodawać komentarze.
|
|
|
|
|
|
|
Pajacyk |
|
|
Logowanie |
|
|
Nie jesteś jeszcze naszym Użytkownikiem? Kilknij TUTAJ żeby się zarejestrować.
Zapomniane hasło? Wyślemy nowe, kliknij TUTAJ.
|
|
|
|
|
|
Aktualności |
|
|
Użytkownicy |
|
|
 Gości Online: 5
Brak Użytkowników Online
Zarejestrowanych Użytkowników: 6 438
Nieaktywowani Użytkownicy: 0
Najnowszy Użytkownik: Notopech
|
|
|
|
|
|
v6.01.7 © 2003-2005
![[www.pajacyk.pl]](/fusion/images/pajacyk.gif)