poezja polska - serwis internetowy

STRONA GŁÓWNA ˇ REGULAMIN ˇ WIERSZE UŻYTKOWNIKÓW ˇ IMAK - MAGAZYN VIDEO ˇ AKTUALNOŚCI ˇ FORUMCzwartek, 28.03.2024
Nawigacja
STRONA GŁÓWNA

REGULAMIN
POLITYKA PRYWATNOŚCI

PARNAS - POECI - WIERSZE

WIERSZE UŻYTKOWNIKÓW

KORGO TV

YOUTUBE

WIERSZE /VIDEO/

PIOSENKA POETYCKA /VIDEO/

IMAK - MAGAZYN VIDEO

WOKÓŁ POEZJI /teksty/

WOKÓŁ POEZJI /VIDEO/

RECENZJE UŻYTKOWNIKÓW

KONKURSY 2008/10 (archiwum)

KONKURSY KWARTAŁU 2010 - 2012

-- KONKURS NA WIERSZ -- (IV kwartał 2012)

SUKCESY

GALERIA FOTO

AKTUALNOŚCI

FORUM

CZAT


LINKI

KONTAKT

Szukaj




Wątki na Forum
Najnowsze Wpisy
"Na początku było sł...
Ksiądz Jan Twardowski
Chimeryków c.d.
playlista- niezapomn...
Bank wysokooprocento...
Co to jest poezja?
Monodramy
,, limeryki"
HAIKU
poezja,org
Ostatnio dodane Wiersze
Oko
Marina z wlewek
Na początku
Przebudził się
Miniaturki na wesoło
kino objazdowe
do siebie
wielki post, wczesna...
kalki
Deadline
Wiersz - tytuł: zaćmienie. w martwym punkcie.
Jeśli nie oprzesz jednej nogi poza Ziemią,
nie utrzymasz się na niej
. Odyseas Elitis.

nie przyjdziesz. wiem, czasy są inne;
oderwane od rzeczywistego strachu przesiąkają
innym. to co brałam za jasną stronę - pociemniało.
trzeba odtłuścić światło, zmyć niepotrzebny nalot;

spójrz,

noc ma podkrążone oczy, nie spała czekając naszych snów,
uwięzionej w próżni historii kochanków. pamiętasz księżycowy kamień?
był namiastką bliskości, przeglądałam się w błękitnej poświacie,
by choć przez chwilę ujrzeć Lunę wtuloną w półnagie ciało.

przyjdź,

mój dom sięga dalej niż droga mleczna, im głębiej,
tym wyższe zagęszczenie. świat ma więcej niż jedną krawędź.
wisimy na włoskach, otwieramy się pod wiatr; słoneczny
strąca z pękniętego nieba wszystkie obumarłe szczątki.

jesteśmy tak szczęśliwi w swoich nieszczęściach,
że przepływamy obok, od nowiu począwszy.




Dodane przez marguerite dnia 10.04.2022 20:20 ˇ 14 Komentarzy · 404 Czytań · Drukuj
Komentarze
silva dnia 10.04.2022 20:44
Dużo tu nośnych metafor i ciekawych motywów wędrownych. Jest nad czym pomyśleć. To mnie zatrzymało: trzeba odtłuścić światło. W czasach lampek oliwnych to było proste... Dzisiaj - mniej, ale próbować warto. Pozdrawiam.
konto zablokowane nr 4 z 2023 dnia 10.04.2022 20:59
Noc (r30;) nie spała czekając naszych snów - piękne ((:
Czytając ten bardzo oryginalny wiersz, przypomniała mi się scenografia opery rSalome, Straussa, którą widziałam parę lat temu. Czarna scena,z czarnym tłem, a na - nim kolosalnych rozmiarów księżyc. Postać śpiewającej Salome odcinała się cieniem na jego tle. To robiło niesamowite wrażenie, słuchacze wyszli jak zahipnotyzowani oglądaniem księżyca, który nas wszystkich wręcz magnetyzował! Pozdrawiam serdecznie ((: D.
jaceksojan dnia 11.04.2022 00:24
onirycznie u Ciebie, niby lunatycznie a przecież nostalgicznie zmysłowo i kusząco z tym wezwaniem: przyjdź; cudny liryk! i jak wiarygodny w zwrocie: tak szczęśliwi w swoich nieszczęściach; i tak obiecująco otwarty...
jaceksojan dnia 11.04.2022 00:39
o! i jeszcze jedno: tytuł skróciłbym, czyli usunął < w martwym punkcie > skoro wiersz obiecuje < nowy początek >; to mi się kłóci...<zaćmienie> takie nośne, wystarczy! :)
ela_zwolinska dnia 11.04.2022 02:08
wiele pięknych metafor,wiersz, jako obrazy ze snu, wspomnień, utwór uniósł mnie gdzie w inne światy, lubię takie klimaty, przeczytałam kilka razy, BARDZO MI SIĘ PODOBA , pozdrawiam :))))
aleksanderulissestor dnia 11.04.2022 11:01
-:))

szczęśliwi w nieszczęściach
tylko radykalne zmiany dają nam to zauważyć

pozdrawiam -:))
Ola Cichy dnia 11.04.2022 13:36
Cóż za wezwanie!
Słowa płyną i trudno im nie ulec.
Ulegam i słucham.
Pozdrawiam.
Ola.
Ola Cichy dnia 11.04.2022 14:14
Piszę jeszcze raz, bo poprzedni komentarz wydał się mi banalny.
Słucham jak muzyki. którą znam.
Otwiera drzwi.
O.
konto zablokowane nr 4 z 2023 dnia 11.04.2022 15:09
Też zostawię po sobie jeszcze mały ślad. Wczoraj przeczytałam ten wiersz - w biegu, niemal połykając. Bardzo mi się spodobał, ale dopiero dziś, gdy dałam sobie czas czytając go wolno - prawdziwie dał się smakować. Magiczny. Pozdrawiam serdecznie(((;D.
marguerite dnia 12.04.2022 15:13
Silva - bardzo dziękuję za wgląd. Zawsze trzeba próbować, co by nie żałować, że się nie próbowało:) Pozdrawiam.

Dagny - dziękuję i cieszę się, że wiersz przypomniał tak hipnotyzujące widowisko. Pozdrawiam.

Jacku, mnie tam się tytuł nie kłóci. Stojąc w kontrze z otwartością wiersza, ma uzmysłowić, że pomimo naszych chęci, pragnień nie zawsze da się odwrócić losy. Niestety, nic nie jest nam dane raz na zawsze. Dziękuję za czytanie i słowo. Pozdrawiam.

Ela_zwolinska - dziękuję Elu za miłe słowa. Serdeczności.

Aleksanderulissestor - dokładnie masz rację. Mojej znajomej pracodawca kiedyś powiedział: ciesz się, że masz pracę. Dopóki tego nie usłyszała i nie poczyniła radykalnych kroków (zmiana pracy) nie zdawała sobie sprawy z tego, że tak naprawdę ciesząc się z tej pracy, była po prostu nieszczęśliwa. Czasami boimy się zmian, nowości wypieramy myśl, że może coś się udać. Wolimy tkwić w martwym punkcie (bo ten teren już znamy) niż faktycznie przekonać się, że nieznane wcale nie musi być straszne. Wiele zmian wychodzi na dobre i dopiero później mówimy: ale byłem głupi... Dzięki za wizytę. Pozdrawiam.

Ola Cichy - miło że zajrzałaś i że brzmi jak muzyka. Podwójnie dziękuję i pozdrawiam.

Dagny - jeszcze raz serdeczne dzięki.
konto zablokowane nr 2 z 2023 dnia 12.04.2022 19:11
świat ma więcej niż jedną krawędź
--- to mi przypadło do gustu, bardzo
Irena Michalska dnia 12.04.2022 20:56
Krystaliczna liryka. Podziwiam. Czy opieranie jednej nogi poza Ziemią to metaforyczne poszukiwanie zbawiennej krawędzi? Bardzo trafnie uchwyciłaś także inną zdumiewającą zależność: oderwanie od rzeczywistego strachu sprawia, że przesiąkamy innym. Tylko ktoś, kto potrafi nazwać coś piękniej niż inni, może zabrać czytającego w bliskie także dla niego rejony. Pozdrawiam :)
Robert Furs dnia 13.04.2022 09:20
niektóre krawędzie świata są bardzo ostre, ale jak przekonuje peela: trzeba nauczyć się być szczęśliwym mimo woli - przeczytałem z dużym zainteresowaniem, pozdrawiam,
abirecka dnia 04.05.2022 13:50
Prawie jak u Wierzyńskiego :)
Dodaj komentarz
Zaloguj się, żeby móc dodawać komentarze.
Pajacyk
[www.pajacyk.pl]
Logowanie
Nazwa Użytkownika

Hasło



Nie jesteś jeszcze naszym Użytkownikiem?
Kilknij TUTAJ żeby się zarejestrować.

Zapomniane hasło?
Wyślemy nowe, kliknij TUTAJ.
Aktualności
XVIII OkP o "Cisową ...
V edycja OKP im. K. ...
poezja_org
Spotkanie Noworoczne
Nagroda Literacka m....
VII OKL im. Bolesław...
XVIII Konkurs Liter...
Zaduszki literackie
U mnie leczenie szpi...
XXIX OKL Twórczości ...
Użytkownicy
Gości Online: 8
Brak Użytkowników Online

Zarejestrowanych Użytkowników: 6 436
Nieaktywowani Użytkownicy: 0
Najnowszy Użytkownik: atramentowapanna

nie ponosimy żadnej odpowiedzialności za treść wpisów
dokonywanych przez gości i użytkowników serwisu

PRAWA AUTORSKIE ZASTRZEŻONE

copyright © korgo sp. z o.o.
witryna jako całość i poszczególne jej fragmenty podlegają ochronie w myśl prawa autorskiego
wykorzystywanie bez zgody właściciela całości lub fragmentów serwisu jest zabronione
serwis powstał wg pomysłu Piotra Kontka i Leszka Kolczyńskiego

66805973 Unikalnych wizyt

Powered by PHP-Fusion v6.01.7 © 2003-2005