w tym dniu kiedy wszyscy kogoś wspominamy
pamięć w roli głównej obsadza osobę
której chociaż długo nie ma między nami
ból niepamiętania próżnym jest sposobem

tym kimś w naszym kręgu jest dziadek Kazioczek
mój teść osobisty człek zasług bez liku
z łezką pod powieką przeglądam przezrocze
zdjęcia i zapiski w starym kajeciku

czegóż on nie zrobił czegóż nie wymyślił
charakterystycznych słówek i powiedzeń
ileż to już razy w wielu snach się przyśnił
na bieżąco radząc czym pokonać biedę

pamiętam chociażby jak byliśmy młodzi
na kąpiel w jeziorze chęć ogromna przyszła
przestrzegał chłopaczków by do wody wchodzić
nie dalej nie głębiej tylko do dzwonyszka

gotował jak Master nie pił i nie palił
pachniał Przemysławką którą się odświeżał
pięknym basem śpiewał choć tym się nie chwalił
żal że wśród nas nie ma dziadka Kazimierza