Tam, gdzie od zawsze jest wielka ciemność,
Kilometrami pod ziemią pełzną,
By żywą wodę w cichej posłudze,
Zebrać dla tych, co w zieleni chmurze.

Często z guzami w zawiłym splocie,
Nie usiłują żadnych prawd dociec.
Karmią czym mogą, jak piersią matka,
Dopóki Ziemia nie będzie martwa.