energii na przyszłość
zaczynam odczuwać głód - Arkadiusz R. Skowron


Ta pani w lila zamartwia się bardzo:
Gołębie serce dawno diabli wzięli,
Niesforne myśli wnikają do kniei
Przerosłych wspomnień. Jakby za coś karcąc.

Nie widać z czyśćca, gdzie się wiążą światy,
Zaćmienie funkcją boga i umysłu,
Nikomu na nic księga mądrych przysłów;
Wystarczy wiara. I na drogę wiatyk.

Odwiedzam dawno stracony zaułek,
Autograf z kudłów niosę do fryzjera,
Gołębiom kradnę suchy chleb, jak złodziej.

Wokoło cisza. Wszyscy - morda w kubeł!
Suche - namoczę. W misce, tu i teraz.
Umrę jak święty - o chlebie i wodzie.