W każdym szczególe siedzi prawda,
jak plamka rdzy lub krwi na drutach
obozu albo całkiem czarna
ziemia, zupełnie inna tutaj.

Drobina sadzy na policzku
i lśniąca kropla nazbyt słona.
Zatem nie rosie przyjdzie wyschnąć,
gdy myślisz o nich tak, jak o nas.

Bo wszystko, co jest najważniejsze,
przechowa ludzki włos i popiół.
Żwir pod nogami powie wierszem,
pisanym echem w ciszy wokół.

Treblinka 2014