 |
Nawigacja |
|
|
Wątki na Forum |
|
|
Ostatnio dodane Wiersze |
|
|
|
Wiersz - tytuł: ciala |
|
|
Komentarze |
|
|
dnia 17.05.2023 07:13
..się mi niechcący w ostatniej linijce oko opatrzności otworzyło. To dobrze, czy źle? |
dnia 17.05.2023 10:10
Wiesz, temat tutaj poruszony - dotyczący lotu artysty ku swemu powołaniu, lotu na wpół ślepego, obciążonego marnością ludzkiej - m.in. cielesnej kondycji ( z jednej strony ) - i uskrzydlonego dokonaniami ludzkiego ducha na przestrzeni wieków ( z drugiej )- ma silny kalibrowo wydźwięk .
Choć w tytule są ciała - to wiemy, że determinantą ich jest duch; ale w cielesność oprócz zmysłów, wpisana jest też kruchość i cierpienie, więc ten sam gatunek ludzki potrafił siłą ducha przetrwać fizyczny ból, wznosząc się na wyżyny - jak święty Maksymilian Kolbe,( naśladujący Chrystusa ) ale potrafił też dokonywać krwawych rzezi na innych, jak Iwan Groźny i in.
Podjęcie tego tematu - nie jest więc dla każdego, gdyż nie tylko wymaga erudycji, doświadczenia umocowanego we własnych wyborach artystycznych, ale i odwagi :))); oddałeś go jednak z typowym dla siebie rozmachem , intensywnie posiłkując się obrazami ; ale tutaj ( wybacz - zawsze z zachowaniem / proporcji / między nami ;), pozwolę sobie troszeczkę pomarudzić 🤓.
Cała konwencja mogłaby przenieść punkt ciężkości z nadmiaru obrazowania na intensywność wypowiedzi - tak, abyśmy niemal bezdyskusyjnie podążali za Twoim charyzmatycznym głosem.
Zamiast tego jednak , przekaz rozmywa się w nadużywaniu zaimków: między 4-7 wersem / nasze, nasze, nas, naszych /, i następujących potem powtórzeniach czasownika / jesteśmy / zbędnych. Zgodzisz się, albo i nie, ale msz, powyższe kieruje wiersz bardziej w stronę : rozgadania - marudzenia, aniżeli .. ..hymnu - mobilizującego wierną brać artystyczną do podążania za Tobą 😁.
.. .. i oczywiście, za pozwoleniem, spróbowałam sobie sam początek tekstu / skomasować /, ( i proszę, wybacz samowolkę / intuicjonistki / ;), serdeczności , D.G.
to my
ojczyzna granic nieskończonych
w tej jedynej -
granicy z naszych ciał
gdy słońca olbrzymie
kołysząc - pieścimy
a usta kaleczy księżycowy sierp
strumienie się sączą
prarzeki snów krwawych
i mkną myśli ryby do światła.
a tam pośród nauk i w sztukach wszelakich
jak księga w nas drzemią katedry,
symfonie i pieśni co z wyspy dalekiej
dziewiczej przywabią przelotność nadziei
itd. |
dnia 17.05.2023 10:53
Maciej Sawa,; to doskonałe! Tym trzecim okiem widzi się znacznie więcej... |
dnia 17.05.2023 18:32
Jakże ten wiersz jest pięknie gęsty, nasycony, esencjonalny! Świadomość że nasz wewnętrzny świat, nasze unikalne archiwum zniknie wraz z naszą śmiercią jest bolesna- ale... "Bóg nigdy nie mruga", |
dnia 17.05.2023 20:28
Dagmara Gądek; podziwiam twoją elokwencję hermeneutyczną, bo czytasz z zaangażowaniem. Co prawda z mojej medytacji zrobiłaś hasła, gdy mi zależało na takim melodycznym zaśpiewie, coś w rodzaju medytacji religijnej gdzie mniej chodzi o formę a więcej o treść. Wybacz, ale nie zrezygnuję z zaimków:nas, nasze, i.t.p. gdyż w transcendencji wszyscy inspirujemy wszystkich. Czy wiemy o tym czy nie. Niemniej bardzo ale to bardzo dziękuję za tak zaangażowane pochylenie nad tekstem. Tutaj na PP wyjątek. Ale twoja propozycja to porąbany o ile nie rozstrzelany wiersz. Pozdrawiam 🤗 |
dnia 17.05.2023 20:50
anntydesperant; przeciwnie! "Nasze archiwum" (to piękne określenie!) buduje świadomość kolejnych pokoleń! A ta nigdy nie ginie! |
dnia 17.05.2023 21:04
Jacku, dzięki za wyrozumiałość i szczerą, odważną ( jak lubię ;) - opinię :)) Regułą jest, że przy zabawach w przeróbki, / ciała przyjemność / ;), jest raczej po stronie uzurpatora a niekoniecznie samego Autora, i rzadko tekst daje nowe impulsy artystyczne i tutaj się to jedynie potwierdziło;) jeśli więc nieco przestrzeliłam, sprawy nie było :))- a oryginalny wiersz był i jest w wydźwięku niezmiennie donośny!!! pozdrowionka ciepłe zasyłam, D.G.🤗 |
dnia 17.05.2023 21:09
Daga! Doceniam twoją wnikliwość i inwencję. Jesteś niesamowita! d83;a039;👍😇 |
dnia 17.05.2023 21:17
Jacku ;))) 🌹🍀🤗 |
dnia 17.05.2023 22:31
Pogubiłam się trochę w nadmiarze patetycznych fraz, zatem zapamiętam to: przecież jesteśmy tylko jak dla pszczoły powój. Pozdrawiam. |
dnia 18.05.2023 12:29
Frazy jak na podbój Hollywood. Płońty nie oceniam.
Pozdrawiam. |
dnia 18.05.2023 16:28
Ludzka zbiorowość dzięki twórczemu duchowi buduje cywilizacyjną przyszłość z czego pojedyncze teraźniejsze pokolenie nie zawsze zdaje sobie z tego sprawę. Elementy transcendencji ujawniające przyszłość są trudno uchwytne, ale intuicja poetycka ma taką możliwość. Wiem, to trudny tekst dla kogoś kto grzebie tylko w rzeczywistości czysto materialnej, w czystej doraźnej i namacalnej jawie. |
dnia 18.05.2023 17:59
Transcendencji jeszcze nie macałem. Popytam najlepszych kumpli, jak tam u nich. |
dnia 18.05.2023 20:56
wszyscy ciałami tworzymy mikroświaty, z własnym genesis i z jednostkową apokalipsą, :) pozdr, |
dnia 19.05.2023 21:05
Drgnie coś
Na dragach
Nieuwaga |
|
|
|
|
|
|
Dodaj komentarz |
|
|
Zaloguj się, żeby móc dodawać komentarze.
|
|
|
|
|
|
|
Pajacyk |
|
|
Logowanie |
|
|
Nie jesteś jeszcze naszym Użytkownikiem? Kilknij TUTAJ żeby się zarejestrować.
Zapomniane hasło? Wyślemy nowe, kliknij TUTAJ.
|
|
|
|
|
|
Aktualności |
|
|
Użytkownicy |
|
|
 Gości Online: 8
Brak Użytkowników Online
Zarejestrowanych Użytkowników: 6 438
Nieaktywowani Użytkownicy: 0
Najnowszy Użytkownik: Notopech
|
|
|
|
|
|
v6.01.7 © 2003-2005
![[www.pajacyk.pl]](/fusion/images/pajacyk.gif)