Kiedy bank został do szczętu rozbity, idzie się grać przy innym stole. Tym innym stołem jest dla nas cywilizacja powszechna, europejska cywilizacja...
E. Orzeszkowa

*
Dziś nie uświadczysz bardów z krwi i nocy,
których głos mógłby się zagnieździć
w almanachach z drugiego obiegu rozumu.

Wajdeloci ze wstrętem ścierają z ust i twarzy
imiona ojców, znaki krzyża,
siermiężne nazwy mieścin.
Po parnasie hula ryk cyfrowych szczekaczek
na nutę an die freude.

**
Przeglądasz myśli, równo złożone w szufladzie
jak wyprane ścierki po brudnej robocie.
Ciebie to nie dotyczy - ty o niebo wyżej
sięgasz natchnieniami niż parafialne śpiewniki.

W ustach gęstnieje podróbka języka; słowa, tombakowe implanty
udają same siebie. Oświecone garkuchnie
warzą praworządną zalewajkę.
Wszystkich będą jutro przymusowo dokarmiać
wiedeńską klasyką.

***
Wykwintne zygmusie końcami palców odsuwają od siebie
karykatury tenkraju; zaczynają rozprawę
z rozmodlonym zaściankiem
w biało-czerwonych autokarach.

Chrześcijanie dla lwów, woła motłoch
z najwyższej półki; żeby nikt czasem nie wepchał salonowców
między kółko różańcowe a libację pińcetpatusów.

Rechot wije się w sieci, narasta.
Zagłusza nieubłagany dźwięk
zimowego kamertonu.