poezja polska - serwis internetowy

STRONA GŁÓWNA ˇ REGULAMIN ˇ WIERSZE UŻYTKOWNIKÓW ˇ IMAK - MAGAZYN VIDEO ˇ AKTUALNOŚCI ˇ FORUMSobota, 14.12.2024
Nawigacja
STRONA GŁÓWNA

REGULAMIN
POLITYKA PRYWATNOŚCI

PARNAS - POECI - WIERSZE

WIERSZE UŻYTKOWNIKÓW

KORGO TV

YOUTUBE

WIERSZE /VIDEO/

PIOSENKA POETYCKA /VIDEO/

IMAK - MAGAZYN VIDEO

WOKÓŁ POEZJI /teksty/

WOKÓŁ POEZJI /VIDEO/

RECENZJE UŻYTKOWNIKÓW

KONKURSY 2008/10 (archiwum)

KONKURSY KWARTAŁU 2010 - 2012

-- KONKURS NA WIERSZ -- (IV kwartał 2012)

SUKCESY

GALERIA FOTO

AKTUALNOŚCI

FORUM

CZAT


LINKI

KONTAKT

Szukaj




Wątki na Forum
Najnowsze Wpisy
Co to jest poezja?
Proza poetycka
playlista- niezapomn...
Ksiądz Jan Twardowski
Bank wysokooprocento...
...PP
slam?
Poematy
"Na początku było sł...
Cytaty o literaturze
Ostatnio dodane Wiersze
Gdy zakwitną...
Wobec kłamstwa
Notre Dame FENIKS Z ...
o tobie
Brak tytułu
Pogoń za cieniem
Historia z Eskulapem...
ja
Ludzie z pociągu
Podszepty
Wiersz - tytuł: Pierwsi dorośli III RP
Szczęśliwy, kto podąża do geriatry
tymi samymi ulicami, którymi biegał
do szkoły, po szkole do parku, a potem
wracał do domu ukrywając stłuczone kolana.
Szczęśliwy, kto może podziwiać ściany
świeżo pomalowane, pamiętając kolor
lamperii, jaka je zdobiła,
i olejnej z żeliwnych kaloryferów.

Zarządy wielkiej piątki kogo innego
delegowały na kierownicze stanowiska
do Czechosłowacji, a często dalej -
do Hiszpanii, czy wręcz za Ocean Spokojny,
a on patrzył, jak miasto zmienia
skórę; tu po raz pierwszy otworzył oczy na Świat,
osiadłemu trybowi życia
nieżyczliwy aż do świętej wściekłości.



(parafraza "Spokoju jesiennego" Klaudiana)

Dodane przez adaszewski dnia 15.04.2024 22:40 ˇ 9 Komentarzy · 381 Czytań · Drukuj
Komentarze
silva dnia 16.04.2024 05:12
Jak dobrze móc Cię znowu poczytać, bo CZYTA SIĘ znakomicie, choć z wielkim bólem i żalem, że ten świat tak przez skarlałych ludzi się pozmieniał...Niestety, każde miasto zmienia skórę, a te wylinki są przerażające, jednak może przy kolejnej, gdy włączymy MYŚLENIE, to będzie lepsza i piękniejsza skóra. Do rekomendowanego zajrzę po dyżurze, przecinek Ci darowałam,,, Pozdrawiam.
Robert Furs dnia 16.04.2024 10:11
witaj, witaj, :) miło Cię ponownie czytać, cieszy powrót,,,
Vic51 dnia 16.04.2024 12:08
Dobrze, że znów jesteś. Ważna ta refleksja o zakorzenianiu się, szczególnie dla tych z Odrzanii. Trzeba mieć jakieś swoje "stąd".
Pozdrawiam
antydesperant dnia 16.04.2024 21:07
Napisałam kiedyś w jednym wierszu "więc jednym skrzydła/ a innym korzenie/ gdzie czujesz owo mrowienie w ciele". Ja raczej z tych którym bardziej korzenie. i dalej w tym samym wierszu "mieć chrzest i pogrzeb w tym samym kościele". Twój tekst bardzo mi się podoba
Pozdrawiam
Grain dnia 17.04.2024 13:34
wracał do domu ukrywając stłuczone kolana
helutta dnia 17.04.2024 13:37
Ciekawie.To chyba prawda, że inaczej postrzegają świat ci, którzy żyją zakorzenieni w jakimś miejscu.Pierwsze wersy bardzo trafne.
Pozdrawiam.
Grain dnia 17.04.2024 13:40
wracał do domu ukrywając stłuczone kolana

Przez wzgląd na Julka, wnuka mieszkającego przy ulicy Tuwima domagam się kursywy.
I Niemena.
Bez oj tam, oj tam.
Grain dnia 17.04.2024 14:49
Przepraszam, źle kojarzyłem. Inny tekst / Mężczyzna nigdy nie płacze/ze Wspomnieniem Tuwima. Jeszcze raz przepraszam.
Gloinnen dnia 20.04.2024 19:53
Dla mnie to przede wszystkim wierszo o problemie wymuszonej emigracji, zapewne na tle zarobkowym (po transformacji ustrojowej).

Tak, współczesny świat wyjątkowo nie sprzyja zapuszczaniu korzeni. Powiedziałabym, że wykorzenianie jest wręcz w modzie. Dzięki internetowi w każdej chwili możemy być wszędzie, a tak naprawdę - nigdzie. Staliśmy się znów, po wielu tysiącleciach, nomadami, w poszukiwaniu zasobów do wyeksploatowania. Te zasoby to już nie tylko zwierzyna do wyłowienia, czy jakaś roślinność do wyzbierania - mogą to być zasoby innego rodzaju, zaspokajające również potrzeby wyższego rzędu (rozrywka? komfort? samorozwój?)

Przywiązanie do "małych ojczyzn" jest traktowane jako przejaw zacofania, nieumiejętności przystosowania się do zmiennych warunków życia, maska dla niezaradności, ksenofobia... Dotyczy to zwłaszcza młodych ludzi, którzy opisaną w wierszu rzeczywistość postrzegają jako coś oczywistego. Refleksja z pierwszej strofy to raczej refleksja ludzi w starszym wieku, pamiętających dawne czasy (z sentymentem), zbyt mało mobilnych, wychowanych w innym systemie wartości.
Choć lata 90 i początek XXI wieku były właśnie okresem przejściowym, może najtrudniejszym, jako inicjacja w to, co kiedyś wydawało się bolesne, a dziś stało się normą społeczną.

Pozdrawiam,
Glo
Dodaj komentarz
Zaloguj się, żeby móc dodawać komentarze.
Pajacyk
[www.pajacyk.pl]
Logowanie
Nazwa Użytkownika

Hasło



Nie jesteś jeszcze naszym Użytkownikiem?
Kilknij TUTAJ żeby się zarejestrować.

Zapomniane hasło?
Wyślemy nowe, kliknij TUTAJ.
Aktualności
Szacunek dla tych, k...
Jubileusz
XII OKP im. Michała ...
OKP Festiwalu Litera...
VII OK Poezji dla Dz...
OKP "Środek Wyrazu" ...
XVIII Konkurs Litera...
REFLEKSY XVII Ogólno...
XXXIX OKL im. Mieczy...
Wyniki XLIV OKP "O L...
Użytkownicy
Gości Online: 12
Brak Użytkowników Online

Zarejestrowanych Użytkowników: 6 439
Nieaktywowani Użytkownicy: 0
Najnowszy Użytkownik: chimi

nie ponosimy żadnej odpowiedzialności za treść wpisów
dokonywanych przez gości i użytkowników serwisu

PRAWA AUTORSKIE ZASTRZEŻONE

copyright © korgo sp. z o.o.
witryna jako całość i poszczególne jej fragmenty podlegają ochronie w myśl prawa autorskiego
wykorzystywanie bez zgody właściciela całości lub fragmentów serwisu jest zabronione
serwis powstał wg pomysłu Piotra Kontka i Leszka Kolczyńskiego

72480948 Unikalnych wizyt

Powered by PHP-Fusion v6.01.7 © 2003-2005