To dwie osy w słoiku na otwartym słońcu,
życie jest w twoich rękach, po raz pierwszy plaża

nie jest nieprzemierzonym,żółtawym ręcznikiem
i morze jest w zasięgu, wystarczy poczekać,

aż zmienią się w sztafaż, wyodrębnić żądła
i pobiec w stronę wody, tam opłukać z jadu,

pokazać bilet wstępu, poczuć w kościach chłodne,
a kiedy nie wystarczy, poprosić o loda

spoconego mężczyznę w stroju zakonnicy
i patrzeć jak się męczy, a kiedy niestarczy

pociągnąć go za rzęsy, gdzieś w ustronne miejsce,
gdzie wreszcie się nasyci twoim ciałem w pasy.