powiedzieli mu będziesz wierszem i stał się wiersz
powiedzieli jej będziesz muzyką i stała się muzyka
a oboje są razem od wieków jako mąż i żona
choć nikt im ślubów nie udzielał a potomstwo
mają rozliczne a niektóre piękności wielkiej.
wstecz! wszystko już powiedziane i nic co nad ziemią
nowego być nie może, wiatr jest wiatrem,
deszcz deszczem, słońce słońcem.
człowiek? tej boskiej kruszynie zdaje się
że panuje nad wierszem, muzyką, wiatrem i deszczem,
a to z góry wszystko idzie naznaczone piętnem piękna
i tylko od naszej - człowieczej tkliwości zależy
czy pozostawimy po sobie proch i popiół
czy? niedokończone wciąż, czekające na innych
ułomki, które ktoś po nas uczyni całością.