poezja polska - serwis internetowy

STRONA GŁÓWNA ˇ REGULAMIN ˇ WIERSZE UŻYTKOWNIKÓW ˇ IMAK - MAGAZYN VIDEO ˇ AKTUALNOŚCI ˇ FORUM

Piątek, 31.10.2025

Nawigacja

	STRONA GŁÓWNA REGULAMIN POLITYKA PRYWATNOŚCI PARNAS - POECI - WIERSZE WIERSZE UŻYTKOWNIKÓW KORGO TV YOUTUBE WIERSZE /VIDEO/ PIOSENKA POETYCKA /VIDEO/ IMAK - MAGAZYN VIDEO WOKÓŁ POEZJI /teksty/ WOKÓŁ POEZJI /VIDEO/ RECENZJE UŻYTKOWNIKÓW KONKURSY 2008/10 (archiwum) KONKURSY KWARTAŁU 2010 - 2012 -- KONKURS NA WIERSZ -- (IV kwartał 2012) SUKCESY GALERIA FOTO AKTUALNOŚCI FORUM CZAT LINKI KONTAKT Szukaj

Wątki na Forum

	Najnowsze Wpisy Czy ten portal "umarł"? playlista- niezapomn... Co to jest poezja? "Na początku było sł... Czy są przechowywane... GRANICE POEZJI Bank wysokooprocento... Limeryki Forma strony interne... HAIKU

Ostatnio dodane Wiersze

	Zgryz z niedopałkiem Głód Tik-tak karmazyn Douve Spotkanie z Putinem,... Homo sapiens? To chyba nie powinno... Usprawiedliwienie Złote piórko

Wiersz - tytuł: Świat przedstawiony

	Flaga na maszcie przed budynkiem zarządu gazownictwa. Jest niebieska. Niżej monitorujące kamery. Zerkam w okno i dopijam zimną kawę, którą zawsze rano, przed pójściem do pracy, pozostawia E. Gdyby z takich czy innych przyczyn nasze trajektorie przestały się krzyżować - odczułbym dotkliwy brak słodkiej lury (nie znoszę cukru i rozpuszczalnej). W Dzienniku Sandora Maraia najuczciwsze są ostatnie partie. Samotny, schorowany starzec mówi o tym, że literatura w obliczu śmierci najbliższych i zdegradowanego ciała - traci jakiekolwiek znaczenie. Dodane przez Jacek Mączka Tendzin Tendzin dnia 15.04.2011 17:13 ˇ 13 Komentarzy · 906 Czytań ·

Komentarze

sterany dnia 15.04.2011 18:21
zanurzamy się w oparach poranka. Zapach kawy staje się nieodzownym atrybutem refleksyjnego spojrzenia na otoczenie.
Lura, szary świt. Obraz oglądany a może widziany ale nie dostrzegany nabiera ostrości. Jakbym chciał zapamiętac to co przeminie. Co wybrać?
Chyba już nie muszę. Mam to gdzieś.
pozdrawiam

helutta dnia 15.04.2011 18:30
1. Codzienny widok zza okna-często o tym myślę- zrasta się z nami, należy do naszego życia albo to my jakoś zaczynamy do niego należeć, Rymkiewicz pięknie o tym pisał chyba w "Bakecie"
2.Ostatnie strony tego Dziennika -z nieustannymi rozmowami z nieżyjącą Lolą, w snach i to zapadanie się w siebie z jednoczesną -wciąż jasną świadomością -nie znam niczego równie mocnego na ten temat.
3. Nie mam pewności jak odmienia się to nazwisko kiedyś pouczono mnie, że Maraiego -?
Piękny wiersz i odkrywczy.
Proszę wybaczyć przydługi komentarz, pozdrawiam.

Spoks dnia 15.04.2011 18:50
Trudno mi ten tekst nazwać wierszem.
Czyta się raczej jak jakiś mini felieton czy takie krótkie opowiadanie.
Podobnie nie do końca zgodzę się z zakończeniem;
cyt.
"...że literatura w obliczu śmierci najbliższych i zdegradowanego ciała -

traci jakiekolwiek znaczenie. "
;
Takie może być jedynie odczucie i skojarzenie, bo też mówi się że w takich sytuacjach wszystko traci na znaczeniu.
Niemniej, chociaż obecnie jakby mniejszą, to jednak literatura /bynajmniej naukowa czy techniczna nadal wywiera ogromny wpływ na grupy społeczne i nic nie jest w stanie zmienić tego faktu.
;
Pozdrawiam.

adaszewski dnia 15.04.2011 19:15
Jak pisać wybitne teksty? Wielu stosuje starą, dobrą radę: "opisz to, co jest wkoło ciebie". Rzadko komu się udaje. Tobie się udało. Udało się na pewno.

bols dnia 15.04.2011 20:53
robi wrażenie prostota i surowość komunikatu

Jędrzej Kuzyn dnia 15.04.2011 21:59
Podoba się, i może dobrze, że nie wierzymy starcom?
Pozdrawiam

dzunga dnia 15.04.2011 21:59
Ale trajektorie zmienałabym na ścieżki. Lub drogi. Jakoś te trajektorie trąca manierą.
Reszta podoba się bardzo:-)
Pozdrawiam!

dzunga dnia 15.04.2011 21:59
Zmieniłabym, rzecz jasna:-)

IRGA dnia 16.04.2011 06:21
Dobry wiersz. pozdrawiam. Irga

Oxie dnia 16.04.2011 06:50
Nie tylko literatura, wszystko inne też. Bardzo doobry przekaz.
O

mars dnia 16.04.2011 07:49
metawiersz. znakomity. Marai ma rację. czas weryfikuje. starość i śmierć to błyskotliwe katechetki :)

Ewa Włodek dnia 16.04.2011 11:03
no i jest dobre przedstawienie świata. Przeczytałam z przyjemnością. Pozdrawiam.

Jacek Mączka Tendzin Tendzin dnia 17.04.2011 16:53
Bardzo Państwu dziękuję za lekturę, komentarze i sugestie. Pozdrawiam.

Dodaj komentarz

	Zaloguj się, żeby móc dodawać komentarze.

Pajacyk

Logowanie

	Nazwa Użytkownika Hasło Nie jesteś jeszcze naszym Użytkownikiem? Kilknij TUTAJ żeby się zarejestrować. Zapomniane hasło? Wyślemy nowe, kliknij TUTAJ.

Aktualności

	ANTOLOGIA W OBRONIE ... "W ŚWIECIE SŁOWA -PO... XVIII Ogólnopolski K... XLV Konkurs Poetycki... Wieczór debiutu ksią... Turniej jednego wier... Szacunek dla tych, k... Jubileusz XII OKP im. Michała ... OKP Festiwalu Litera...

Użytkownicy

	Gości Online: 16 Brak Użytkowników Online Zarejestrowanych Użytkowników: 6 439 Nieaktywowani Użytkownicy: 0 Najnowszy Użytkownik: chimi

nie ponosimy żadnej odpowiedzialności za treść wpisów
dokonywanych przez gości i użytkowników serwisu

PRAWA AUTORSKIE ZASTRZEŻONE
copyright © korgo sp. z o.o. witryna jako całość i poszczególne jej fragmenty podlegają ochronie w myśl prawa autorskiego
wykorzystywanie bez zgody właściciela całości lub fragmentów serwisu jest zabronione
serwis powstał wg pomysłu Piotra Kontka i Leszka Kolczyńskiego