ja jestem wojną

ty pokojem

z nocy wyszedłem

ty ze światła



stać lubię w wietrze

z burzą w głowie

gdy ty się modlisz

o pogodę



dom umiem zburzyć podrzeć spokój

któryś ty tkała całą dobę

gdy przeciw sobie się wyprawiam

daremno mi zabiegasz drogę



śmierć umiem zadać gwiazdę strącić

cudzą lub własną by spadała

ty będziesz wtedy nad kołyską

cierpliwie nową rozniecała



jedna jest od początku waga

a w niej dwie szale: ty i ja

i tylko nocą między nami

przez chwilę zawieszenie trwa