O POEZJI...

Poezja jest tym dla wrażliwego człowieka,
co można pokochać i na co się czeka.
Jest sztuką - mówioną - lecz również pisaną.
Trudną w definicji, lecz dawno definiowaną!.
Jej postać - jak wody - jest trójpostaciowa;
Lotna, płynna i skupiona - często lodowata.
Lotna, to liryka i żart - zwłaszcza kabaretowy.
Płynna - to swobodna - z rymu i rytmu uwolniona.
Skupiona - to rygor - zwłaszcza ton limeryków
i przeróżnych - artystycznych - np.moskalików.
Jest to wachlarz wybieranych form twórczych,
brany do ręki przez rzeźnika lub kowala.
Lecz, na szczęście, też przez tego, który utrwala
wdzięk, polot, pointę, żart i często wiedzę.
Lecz musi być zawsze czymś ograniczona!
Nie może być brudna, nachalnie wpełzająca,
niszcząca uczucia, cuchnąca np pleśniowa.
A jako taka, jaką każdy w druku widzi,
czy musi być taką, której wrażliwy
czytelnik - tylko czytając - się wstydzi !?

A teraz nie o poezji uwaga!

A recenzujący - np autor TEGO,
powinien wyzbywać się swego EGO.
i MERYTORYCZNIE - nie tylko fukaniem
ustawiać publikujących przy swojej ścianie!
gustu, wykształcenia, literatur wielu...
Bo wiedz recenzencie - przecież przyjacielu -
że masz dar - nie ważne od kogo...
byś obiektywną poruszał się drogą.
Bo ja tak rozumiem społeczną
rolę PORTALU, by nie "wieczną"
pyskówką był wypełniony!