|
Nawigacja |
|
|
Wątki na Forum |
|
|
Ostatnio dodane Wiersze |
|
|
|
Wiersz - tytuł: Nie tylko zimowa nostalgia |
|
|
(opisana w dużym, trzyczęściowym, marginesie)
1. Oto cztery niesprzeczne motta, kiedyś do wyboru.
Nie ma nic
piękniejszego niż miłość
i istnienie cudu życia.
Nie ma nic
bardziej humanitarnego niż śmierć,
jako naturalne i gwałtowne
przerwanie życia.
Nie ma nic
gorszego niż śmierć
poprzez długie umieranie
w bólu.
Nie ma nic
wymowniejszego, niż znicz
postawiony na każdej mogile.
2. Oto część zasadnicza
Kolejny dzień minął, jak zwykle, bezpowrotnie;
godziny remanentem wspomnień wypełnione
przesuwały w mym mózgu leniwie i markotnie,
marzenia i plany, w większości te spełnione.
Piszę te wersy świadomie, jawnie, nie skrycie,
bo nie mam czego, na szczęście, się wstydzić;
przeżywam życie raczej spokojnie i pracowicie,
które musi kiedyś, oby nie w bólu, mnie opuścić.
Przeglądam powoli, także w tak zwanej duszy,
refleksje związane zwłaszcza z sensem życia;
okazuje się, że jeszcze niejedna żywo porusza
i konstatuję; zdobyłem to, co było do zdobycia.
Jednak u końca dnia, tego, mało zimowego,
i po podróży w duszy ciasnej, bo własnej,
nie mogło stać się nic innego i dobrego,
niż dojście do myśli coraz bardziej jasnej.
Że moje życie już się, niestety, wyszumiało,
że nieważne są różne wcześniejsze spory,
że coraz słabsze jest moje schnące ciało,
że czas już w oknie życia zaciągać story;
czy to jest, pomyślcie życzliwi, za mało?
Świadomość kresu jest też mądrością;
wtedy każdy dzień przeżywa się mocniej
i chociaż nie jest on samą tylko radością,
to chce się żyć, często, jeszcze owocniej.
Jako emeryt, zająłem się wersowaniem*,
które przynosi mi miłe wyrazy poparcia;
co nie jest dla mnie dużym zdumieniem,
wobec, nie mojego, na PARNAS, parcia!
A jeśli ktoś zechce to łaskawie pozostawić
w kąciku uznanej literatury i to poetyckim,
to przyjemnością będzie mi to** uzmysłowić
i podziękować za to życzliwym, wszystkim!
A kiedyś pojawią się u bliskich łzy czyste,
jakiś kamień, klepsydra na bliskim murze
lub przez znanego kamieniarza, artystę,
portrecik wykuty w czarnym marmurze.
Dopełni się tym los prostego człowieka,
który, tak się często mówi i troszkę zawile,
że nigdy na swoją śmierć przecież nie czeka
i to by było, za klasykiem pisząc,.. na tyle.
-------------------
* wierszoklecenieniem, wierszoróbstwem,
wierszopisaniem, limerykowaniem, lepiejowaniem,
wartościowaniem, negowaniem i niekiedy kpieniem.
** sobie jeszcze za życia.
3. Oto trzecia część, która powstała,
poza rozpisanym konkursem,
na wiersz o ścisłym temacie.
Kiedy 40 lat temu, na końcowym seminarium,
przed moim wkrótce bronionym doktoratem,
dyskusja naukowa nad moim autoreferatem
poruszała się, w moim odczuciu niemrawo,
to wówczas kierownik Katedry, Sz. Profesor,
zamiast pobudzić nas ze śmietanką dużą kawą,
wywołał zmyślnie i sprytnie problem niewielki
pytając: w jakim jasnym, pastelowym kolorze
pomalować ściany tej naszej seminaryjnej salki.
I to był temat podjęty, jako b. ważny dla ściany,
a przez nas jako banalny,dobrze więc rozumiany.
Dyskusja potoczyła się w hałasie i odtąd żwawo,
bo każdy z nas został wyraźnie nią podniecony,
jakby wzmocniony czymś znanym i jeszcze kawą;
bo znał kolory i mógł, oczywiście, zaproponować,
by swój gust, w kolorze ścian, na długo schować.
Jednak żadnej decyzji wtedy nie podjęto,
bo nie przyjęto oczywiście,żadnego kompromisu
między dwoma kolorami: tzw. cytryną a miętą;
a nie znano jeszcze nowego koloru, tzw. tiramisu.
Dyskusja została zgodnie i radośnie przesunięta
na za tydzień, po planowym kolegi referacie
a tam i wtedy pod dywan przemyślnie wmieciona
i oto dlatego rozstrzygnięcia jeszcze* nie znacie.
Bo tak to jest z wagą dyskutowanego tematu,
banalny jest bardzo często nierozstrzygalny,
zawiera w myśleniu przede wszystkim gusta,
przyzwyczajenia; dyskusja jest wtedy pusta.
A temat, zwłaszcza naukowo / istotnie ważny,
interesuje / rozważa niewielu jego znawców,
bo każdy z nich chce być oczywiście poważny,
z nieistotną wówczas liczbą jego wyznawców.
------------------
* biorący udział w konkursie użytkownicy,
*****
A teraz, kiedy nawias jest już zamknięty,
to siadam, by napić się zaparzonej mięty.
Bo, jak dość powszechna opinia o niej głosi,
to jej zielonkawy kolor nadzieję przynosi.
Dodane przez kurtad41
dnia 24.02.2016 09:25 ˇ
13 Komentarzy ·
734 Czytań ·
|
|
|
|
|
|
Komentarze |
|
|
dnia 24.02.2016 11:25
Szanowni czytający; nie znam przyczyny "wyskoczenia" trzech wersów z kolumny. Zakłóca to tok, ale chyba sens pozostaje czytelny. Jednak przepraszam. Chyba, ze jest w rękach Moderatorów możliwość korekty graficznej. I o nią w tej chwili proszę. Dziękując, mam nadzieję, z wyprzedzeniem. |
dnia 24.02.2016 13:09
Materiału jest na 3 wiersze, albo i więcej. Ponieważ lubię słuchać i czytać, co ludzie mają do powiedzenia, a szczególnie ci z bagażem doświadczeń, to przeczytałam z zainteresowaniem i wyłuskuję dla siebie mądrości życiowe w treści zawarte. Pozdrawiam:) |
dnia 24.02.2016 13:45
Wersyfikacja została poprawiona. Przyczyna wystąpienia tej usterki przy publikacji nie jest znana.
Pozdrawiam. |
dnia 24.02.2016 14:22
Wiele ciekawostek można się dowiedzieć, nie wspomnę o wielkim wysiłku żeby napisać tak długi wiersz rymowany, podziwiam. Pozdrawiam. |
dnia 24.02.2016 15:06
Nie moja bajka, ja tu żadnych ciekawostek nie widzę.
Cztery pierwsze strofy są oczywistą oczywistością. |
dnia 24.02.2016 15:59
Dowiedziałam się sporo o Tobie, emeryci często szukają artystycznych zajęć. Ciebie to poezjowanie aż ponosi, stąd takie długie teksty. Spróbuj napisać coś ważnego krócej. Pozdrawiam. |
dnia 24.02.2016 16:09
Cóż po nas pozostanie
gdy cień pamięć przysłoni
barwnych myśli przesłanie
perlista łza na skroni
Pozdrawiam.😊 serdecznie.😊 . |
dnia 24.02.2016 18:01
Podziwiam zacięcie, zachęcam do doskonalenia warsztatu, trzymam kciuki. Pozdrawiam |
dnia 24.02.2016 18:32
Tkwi w Panu silne pragnienie wypowiadania się, na które powinien Pan znaleźć sposób. Nie wiem, jaką miałoby przybrać formę, bo mówi Pan czasem ciekawe rzeczy, które giną w natłoku słów. Pozdrawiam. |
dnia 24.02.2016 19:38
Trochę dziś mnie przerosła ta lawina słów.
Pozdrowionka.Ola. |
dnia 24.02.2016 21:02
No cóż są tutaj rozważania natury egzystencjalnej, o ostatniej drodze, ale też o ciekawostkach z życia Autora, jak bronił doktorat, a później wybierano kolor jaki nadać ścianom w auli :)
Jak dla mnie to tez trochę za duża lawina słów, wolę krótsze wiersze, raczej skupiające się na jednym wątku.
Pozdrawiam ciepło. |
dnia 24.02.2016 22:44
Lubisz pisać, to widać, ale powtórzę za Ireną Michalską, że czasami ciekawe rzeczy,.. giną w natłoku słów Pozdrawiam :)) |
dnia 25.02.2016 02:58
Zanim zacznę dziękować:
Szanowni,
mój wyakcentowany przez Was słowotok, jest konsekwencją życia zawodowego, w którym wykład (a poezja jest wykładem poety), zwłaszcza techniczny, miał/ma być: merytoryczny, potoczysty,bez niedomówień, nie zawsze i tylko odkrywczy, o narracji charakterystycznej wykładowcy itp. itd...O świecie humanistyki i techniki nie da się opowiadać tylko skrótem i "bon mottem". Znam i stosuję to, ale są to formy bardziej do żartu zbliżone, a mniej do JW. Poezji. Rozważcie uprzejmie i to, że sam siebie zwę wersorobem. Ale też to, jakimi słowotokami swoich tomów i tomików obdarzali ludzkość encyklopedyczni poeci z grona : duchownych, Noblistów, wynoszonych na piedestał twórców politycznych (tak, tak..) jak i innych słabego fizycznego i psychicznego zdrowia twórców. Tak więc teraz, już bez megalomanii i innych kompleksów, pełen pokory i wdzięczności dla mego losu, DZIĘKUJĘ wszystkim, którzy znaleźli czas, ochotę i potrzebę bliźniego, by zostawić swoje uwagi pod efektem mojej radości, że taką mam końcówkę życia. Z jednym tylko, czytelnym, wyłączeniem; ciekawej ciekawostek. Pozdrawiam wszystkich serdecznie i dziękuję za pozdrowienia i wiarę , że kurtad też się zmienia. |
|
|
|
|
|
|
Dodaj komentarz |
|
|
Zaloguj się, żeby móc dodawać komentarze.
|
|
|
|
|
|
|
Pajacyk |
|
|
Logowanie |
|
|
Nie jesteś jeszcze naszym Użytkownikiem? Kilknij TUTAJ żeby się zarejestrować.
Zapomniane hasło? Wyślemy nowe, kliknij TUTAJ.
|
|
|
|
|
|
Aktualności |
|
|
Użytkownicy |
|
|
Gości Online: 3
Brak Użytkowników Online
Zarejestrowanych Użytkowników: 6 438
Nieaktywowani Użytkownicy: 0
Najnowszy Użytkownik: Notopech
|
|
|
|
|
|