poezja polska - serwis internetowy

STRONA GŁÓWNA ˇ REGULAMIN ˇ WIERSZE UŻYTKOWNIKÓW ˇ IMAK - MAGAZYN VIDEO ˇ AKTUALNOŚCI ˇ FORUMPiątek, 17.05.2024
Nawigacja
STRONA GŁÓWNA

REGULAMIN
POLITYKA PRYWATNOŚCI

PARNAS - POECI - WIERSZE

WIERSZE UŻYTKOWNIKÓW

KORGO TV

YOUTUBE

WIERSZE /VIDEO/

PIOSENKA POETYCKA /VIDEO/

IMAK - MAGAZYN VIDEO

WOKÓŁ POEZJI /teksty/

WOKÓŁ POEZJI /VIDEO/

RECENZJE UŻYTKOWNIKÓW

KONKURSY 2008/10 (archiwum)

KONKURSY KWARTAŁU 2010 - 2012

-- KONKURS NA WIERSZ -- (IV kwartał 2012)

SUKCESY

GALERIA FOTO

AKTUALNOŚCI

FORUM

CZAT


LINKI

KONTAKT

Szukaj




Wątki na Forum
Najnowsze Wpisy
Chimeryków c.d.
FRASZKI
"Na początku było sł...
Monodramy
,, limeryki"
Co to jest poezja?
EKSPERYMENTY
playlista- niezapomn...
Ksiądz Jan Twardowski
Bank wysokooprocento...
Ostatnio dodane Wiersze
Wyjdź
Szczęście i Krem
Stasiowe wiersze
Liczebniki
Procesja Fatimska
Przypisani do mroku
Z punktu rosy
pośrodku ściany
Kocham
wczoraj albo dzień po
Wiersz - tytuł: O tęsknocie
Bluszcz oplata konary.
W ciemnozielonych liściach
jej włosy, jego ręka,
wszystkie ważne słowa -
pną się, swobodnie wędrują.

Patrzę i myślę o sadach.
Powracające zapachy,
zsuwają się po dachach.

Chciałabym dotknąć. Są blisko -
centymetr, może dwa. Nie sięgam.
Cieni gra.

Poeci mówią, że tęsknotę zapisać łatwo.
Nie jestem poetką - nie potrafię zamknąć w wersach,
liter brakuje w słowniku.

Obejmuje jak bluszcz, bluszcz, bluszcz...
i tak dużo przerywników.

______________________________

To nieprawda, że ciebie nie ma.

Jesteś tu, jesteś z nami -
tańczysz w tęczy po deszczu
i pachniesz poziomkami.

Jesteś w naszym mówieniu,
myślach, oczach, uśmiechu.
W każdym cichym westchnieniu,
w każdym głośnym oddechu.


/teksty z 2016 i 2010 roku/
Dodane przez Milianna dnia 02.11.2019 09:36 ˇ 13 Komentarzy · 447 Czytań · Drukuj
Komentarze
Ola Cichy dnia 02.11.2019 10:27
Najbardziej tęsknotę dla mnie przywołała cząstka:
"Patrzę i myślę o sadach.
Powracające zapachy
zsuwają się po dachach."

Bardzo liryczny i otwierający skojarzenia fragment.
Ciepełko.
Ola.
0
silva dnia 02.11.2019 16:00
Poruszające prawdą przekazu. Bluszczowy blues. Pozdrawiam.
Janusz dnia 02.11.2019 18:22
Oba na czasie, choć w różnym stylu. To dni. w których poeci mają szczególny kontakt z duszami bliskich :)
Moc pozdrowień.
zaquickly dnia 02.11.2019 19:40
Przejmujące.
Pozdrawiam.
abirecka dnia 02.11.2019 20:19
Rzeczywiście "o nostalgii" bardzo pięknie napisane :)
lunatyk dnia 02.11.2019 20:32
Pięknie...
Nie umiem wybrać. Każdy jest wyjątkowy.

Pozdrawiam 😉
Milianna dnia 02.11.2019 21:04
Bardzo Państwu dziękuję za czas jaki poświeciliście na przeczytanie i napisanie kilku słów. Serdecznie pozdrawiam:)
Milianna dnia 02.11.2019 21:29
Poopowiadam... Na cmentarzu, na którym są pochowani moi najbliżsi jest dużo starych drzew. Większośc opleciona bluszczem. Któregoś roku rankiem, na cmentarzu promienie Słońca przechodziły w taki sposób pomiędzy gałęziami, że były takie wyraźne jak na obrazkach, które rysują dzieci. Często tam jest taki efekt:) To piękny i niezwykły obraz, który pewnie mieliście tez okazję obserwować. Było cicho, a ja byłam sama(oczywiście mam na myśli osoby żyjące)i nie sama. Poczułam jakby obecność setek szeptów, myśli w tym Słońcu, z tego Słońca. Jakby światło specjalnie oświetlało to własnie miejsce. I wtedy wzrok zatrzymał się na bluszczu. Pomyślałam: te szepty pną się teraz najswobodniej, jak ten bluszcz. Nic ich nie zniewala, nie tłumi. Pną się ku niebu:) I jeszcze pomyślałam, że bluszcz jest silny, trudno go zniszczyć, zawsze zielony. Jak dusza - pomyślałam. Jak myśl - pomyślałam i... zapisałam(nieudolnie:)

Oj wiem, wiem, powiecie: Milianna nie jest normalna:))) Zdurniała z tą swoją wyobraźnią. Ale tak było. Cmentarz jest mały, a ja nie boję się, nawet wieczorem, chodzić tam sama, bo wiem, ze nic mi nie grozi. Spokój i cisza, można oddychnąć. Choć czasem... za dużo przypomina się smutnego.
PaULA dnia 03.11.2019 18:19
Pięknie o tęsknocie. Ja też lubię chodzić na cmentarz i atmosferę tam panującą. Pozdrawiam:)
Milianna dnia 03.11.2019 20:06
Dziękuję PaULO:)
Robert Furs dnia 04.11.2019 11:18
bo tęsknota ta tak naprawdę, powrót do przeszłości - człowiek który stracił pamięć za niczym już nie tęskni, chyba, :( pozdrawiam,
kusyl dnia 04.11.2019 11:42
Lubię wieczorami oglądać cmentarze rozświetlone 1 listopada lub w Dzień Zaduszny.Wydaje mi się,że wtedy wraz z barwnymi światłami dusze zdąrzają do nieba.Natomiast gdy zasnuwa cmentarz mgła myślę,ze za chwilę będzie sąd ostateczny,takie skojarzenia.Pozdrawiam,świetny wiersz.
Milianna dnia 05.11.2019 21:31
Dziękuję Robercie za refleksję. Tak, nie tęsknić za niczym, jest chyba gorsze, niż tęsknić:(

Kusylu, dziekuję, że dzielisz się swoimi doznaniami. Też lubię cmentarze, zwłaszcza te stare. Mam piekny Album "Najwieksze nekropolie Europy".
Dodaj komentarz
Zaloguj się, żeby móc dodawać komentarze.
Pajacyk
[www.pajacyk.pl]
Logowanie
Nazwa Użytkownika

Hasło



Nie jesteś jeszcze naszym Użytkownikiem?
Kilknij TUTAJ żeby się zarejestrować.

Zapomniane hasło?
Wyślemy nowe, kliknij TUTAJ.
Aktualności
XVIII OkP o "Cisową ...
V edycja OKP im. K. ...
poezja_org
Spotkanie Noworoczne
Nagroda Literacka m....
VII OKL im. Bolesław...
XVIII Konkurs Liter...
Zaduszki literackie
U mnie leczenie szpi...
XXIX OKL Twórczości ...
Użytkownicy
Gości Online: 1
Brak Użytkowników Online

Zarejestrowanych Użytkowników: 6 438
Nieaktywowani Użytkownicy: 0
Najnowszy Użytkownik: Notopech

nie ponosimy żadnej odpowiedzialności za treść wpisów
dokonywanych przez gości i użytkowników serwisu

PRAWA AUTORSKIE ZASTRZEŻONE

copyright © korgo sp. z o.o.
witryna jako całość i poszczególne jej fragmenty podlegają ochronie w myśl prawa autorskiego
wykorzystywanie bez zgody właściciela całości lub fragmentów serwisu jest zabronione
serwis powstał wg pomysłu Piotra Kontka i Leszka Kolczyńskiego

67271269 Unikalnych wizyt

Powered by PHP-Fusion v6.01.7 © 2003-2005