poezja polska - serwis internetowy

STRONA GŁÓWNA ˇ REGULAMIN ˇ WIERSZE UŻYTKOWNIKÓW ˇ IMAK - MAGAZYN VIDEO ˇ AKTUALNOŚCI ˇ FORUMPiątek, 29.03.2024
Nawigacja
STRONA GŁÓWNA

REGULAMIN
POLITYKA PRYWATNOŚCI

PARNAS - POECI - WIERSZE

WIERSZE UŻYTKOWNIKÓW

KORGO TV

YOUTUBE

WIERSZE /VIDEO/

PIOSENKA POETYCKA /VIDEO/

IMAK - MAGAZYN VIDEO

WOKÓŁ POEZJI /teksty/

WOKÓŁ POEZJI /VIDEO/

RECENZJE UŻYTKOWNIKÓW

KONKURSY 2008/10 (archiwum)

KONKURSY KWARTAŁU 2010 - 2012

-- KONKURS NA WIERSZ -- (IV kwartał 2012)

SUKCESY

GALERIA FOTO

AKTUALNOŚCI

FORUM

CZAT


LINKI

KONTAKT

Szukaj




Wątki na Forum
Najnowsze Wpisy
"Na początku było sł...
Ksiądz Jan Twardowski
Chimeryków c.d.
playlista- niezapomn...
Bank wysokooprocento...
Co to jest poezja?
Monodramy
,, limeryki"
HAIKU
poezja,org
Ostatnio dodane Wiersze
mam urodziny !!
Oko
Marina z wlewek
Na początku
Przebudził się
Miniaturki na wesoło
kino objazdowe
do siebie
wielki post, wczesna...
kalki
Wiersz - tytuł: poparzeni miłością
kochanie
czy ty jeszcze pamiętasz
jak z wiankiem na głowie
wypełniałaś przestrzeń
leżąc na łące

nasyceni zapachem ziół
uwolniliśmy
z mgielnych obłoków
witraże
świątyni praktyk seksualnych

wypalanie trawy
to haniebny proceder
co czerni
nasze dusze
Dodane przez mikesz111 dnia 07.03.2020 05:20 ˇ 7 Komentarzy · 374 Czytań · Drukuj
Komentarze
Ola Cichy dnia 07.03.2020 09:18
No właśnie, to wypalanie trawy...
O.
Janusz dnia 07.03.2020 11:07
Interesująca konkluzja - to tak, jakby wypalić wspomnienia... :)
Moc pozdrowień.
lunatyk dnia 07.03.2020 11:23
Kiedyś to były prawdziwe łąki :-)
koma17 dnia 07.03.2020 16:45
Lepiej, by łąka płonęła miłością, niż strasznym ogniem zabijającym wszystko, co żyje.
małgorzata sochoń dnia 07.03.2020 19:08
"kochanie
czy ty jeszcze pamiętasz
jak z wiankiem na głowie
wypełniałaś przestrzeń
leżąc na łące"

- jest w tym wypełnianiu przestrzeni jakaś prawda, czy też prawidłowość.

Ktoś zakochany, a też i ktoś kochany, może tak silnie odczuwać symbiozę ze światem, a nawet się z nim utożsamiać, widząc go dodatkowo w samych szczęśliwych barwach, że jest... WIELKI!

Mówi się:
Rozpiera mnie radość!
Rozpiera mnie szczęście!

"wypełniałaś przestrzeń
leżąc na łące"

- ładne.

Mam w swojej książce "Liryki domowe" wiersz, w którym spróbowałam opisać ten stan:

kobieta zakochana

kobieta zakochana
jest nowa
i ładna

większa od miasta
większa od wszechświata

biegnie po niebie
bez zegarka

ziemię odmładza niebieskim swetrem
PaULA dnia 08.03.2020 00:41
Jak to się wszystko zmienia. Pozdrawiam:)
mikesz111 dnia 09.03.2020 16:31
Dziękuję za wszystkie ślady zainteresowania.
Małgorzata Sochoń trafiłaś w punkt, pozdrawiam.
Dodaj komentarz
Zaloguj się, żeby móc dodawać komentarze.
Pajacyk
[www.pajacyk.pl]
Logowanie
Nazwa Użytkownika

Hasło



Nie jesteś jeszcze naszym Użytkownikiem?
Kilknij TUTAJ żeby się zarejestrować.

Zapomniane hasło?
Wyślemy nowe, kliknij TUTAJ.
Aktualności
XVIII OkP o "Cisową ...
V edycja OKP im. K. ...
poezja_org
Spotkanie Noworoczne
Nagroda Literacka m....
VII OKL im. Bolesław...
XVIII Konkurs Liter...
Zaduszki literackie
U mnie leczenie szpi...
XXIX OKL Twórczości ...
Użytkownicy
Gości Online: 5
Brak Użytkowników Online

Zarejestrowanych Użytkowników: 6 436
Nieaktywowani Użytkownicy: 0
Najnowszy Użytkownik: atramentowapanna

nie ponosimy żadnej odpowiedzialności za treść wpisów
dokonywanych przez gości i użytkowników serwisu

PRAWA AUTORSKIE ZASTRZEŻONE

copyright © korgo sp. z o.o.
witryna jako całość i poszczególne jej fragmenty podlegają ochronie w myśl prawa autorskiego
wykorzystywanie bez zgody właściciela całości lub fragmentów serwisu jest zabronione
serwis powstał wg pomysłu Piotra Kontka i Leszka Kolczyńskiego

66810812 Unikalnych wizyt

Powered by PHP-Fusion v6.01.7 © 2003-2005