poezja polska - serwis internetowy

STRONA GŁÓWNA ˇ REGULAMIN ˇ WIERSZE UŻYTKOWNIKÓW ˇ IMAK - MAGAZYN VIDEO ˇ AKTUALNOŚCI ˇ FORUMPoniedziałek, 29.04.2024
Nawigacja
STRONA GŁÓWNA

REGULAMIN
POLITYKA PRYWATNOŚCI

PARNAS - POECI - WIERSZE

WIERSZE UŻYTKOWNIKÓW

KORGO TV

YOUTUBE

WIERSZE /VIDEO/

PIOSENKA POETYCKA /VIDEO/

IMAK - MAGAZYN VIDEO

WOKÓŁ POEZJI /teksty/

WOKÓŁ POEZJI /VIDEO/

RECENZJE UŻYTKOWNIKÓW

KONKURSY 2008/10 (archiwum)

KONKURSY KWARTAŁU 2010 - 2012

-- KONKURS NA WIERSZ -- (IV kwartał 2012)

SUKCESY

GALERIA FOTO

AKTUALNOŚCI

FORUM

CZAT


LINKI

KONTAKT

Szukaj




Wątki na Forum
Najnowsze Wpisy
FRASZKI
Chimeryków c.d.
,, limeryki"
Co to jest poezja?
EKSPERYMENTY
playlista- niezapomn...
"Na początku było sł...
Ksiądz Jan Twardowski
Bank wysokooprocento...
Monodramy
Ostatnio dodane Wiersze
Numer
Cześć Nemeczek
Kto jeszcze przekroc...
Dziękuję i Bajkowy
Czym czy kim?
Spektrum
Tryptyk z czapy
by nigdy nie zaszło ...
Marionetka
Ti ti ta
Wiersz - tytuł: Wiosna 1979
Śniegi spływają.
W szufladzie - Radek.
Ina zatapia piwnice.
Monika go wyśmiała.

Na niebie ani chmurki.
Obok - Bogdan.
Oczy bolą od patrzenia.
Zasnął w altance.

Wiatr wieje z Kluczewa.
Marysia - na wózku.
Stargard znowu pachnie.
Odeszła do mamy.

Dzieci biegają z psem.
Romka - na stole.
Park trzęsie się od wrzawy.
Przeszła operację.

Ulice obeschną.
Ubrania - dla biednych.
Łza się w oku zakręci.
Kto zapamięta,
Będzie kochać.
Dodane przez body1241 dnia 25.03.2020 04:33 ˇ 13 Komentarzy · 314 Czytań · Drukuj
Komentarze
Kazimiera Szczykutowicz dnia 25.03.2020 07:11
Wspomnienie jak filmik.
małgorzata sochoń dnia 25.03.2020 12:01
Wiersz wygląda jak warkocz, jakby był spleciony z dwóch pasm, z dwóch osobnych, połączonych w jeden, wierszy (chociaż warkocz splata się z trzech, wygląda, jakby to były dwa pasma). Puenta jest jak wstążka zawiązana "na kokardkę". Kokardka wieńczy warkocz, jest ozdobą, ale też zamocowaniem.

A więc można czytać co drugi wers i dowiadywać się, co tam słychać w przyrodzie, a też czytać pozostałe wersy, też co drugi (co to się wydarzyło "u ludzi"?).

Lecz w tym wierszu te sprawy są połączone, jak pasma włosów w warkoczu, jak nitki, tworzące tkaninę, jedną całość.

Lubię takie osobiste wiersze, z imionami. One, wbrew pozorom, wcale nie dotyczą tylko tych, co te imiona nosili.
sibon dnia 25.03.2020 12:08
Są miejsca, ludzie, zdarzenia, które zapadają w pamięć na zawsze. Puenta tego wiersza też. Pozdrawiam
Janusz dnia 25.03.2020 12:17
Kronika wydarzeń, a w tle zmieniająca się przyroda, jako symbol upływającego czasu. Dość interesujący zamysł :)
Moc pozdrowień.
Maciek Froński dnia 25.03.2020 13:59
Nie mam klucza do tego wiersza :/
Alfred dnia 25.03.2020 14:59
gdyby tak czytać pierwsze linijki tekstu potem drugie, trzecie i czwarte...
śniegi spływają
na niebie ani chmurki
wiatr wieje z Kluczewa
dzieci biegają za psem
ulice obeschną...

Pozdrawiam serdecznie 😊c5;
koma17 dnia 25.03.2020 15:13
Czytać można różnie. Na przykład nieparzyste oraz nieparzyste wersy osobno.
Wspomnienia zapisane wśród fotografii.
Pozdrawiam :-)
małgorzata sochoń dnia 25.03.2020 15:42
Alfred, koma17

W moim odczytywaniu, do którego chyba nawiązujecie, a o którym napisałam wyżej, te dwa przeplatające się wątki i "kokarda" wyglądają tak:

1. Przyroda, wieś:

Śniegi spływają.
Ina zatapia piwnice.

Na niebie ani chmurki.
Oczy bolą od patrzenia.

Wiatr wieje z Kluczewa.
Stargard znowu pachnie.

Dzieci biegają z psem.
Park trzęsie się od wrzawy.

Ulice obeschną.

2. Co "u ludzi":

W szufladzie - Radek.
Monika go wyśmiała.

Obok - Bogdan.
Zasnął w altance.

Marysia - na wózku.
Odeszła do mamy.

Romka - na stole.
Przeszła operację.

Ubrania - dla biednych.

3. "Kokarda":

Łza się w oku zakręci.
Kto zapamięta,
Będzie kochać.

Maciek Froński, a gdyby kluczem był wiersz Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej, "Zeszłoroczne śniegi"?

Gdzie zeszłoroczne śniegi? Chcecie, to wam powiem.
Na szczytach, het! na turniach pod nieba ołowiem.
w szczelinach, w skalnych ranach piargami pokrytych
leżą kamienne, szare jak grobowe płyty.

Wiatr nad nimi przepływa, przechylając głowę,
siwą z chmur peleryną miotając po niebie.
Gdzie zeszłoroczne śniegi? Niebieskie? Różowe?
Śmierć ich strzeże jak skarbu w niedostępnym żlebie...
Alfred dnia 25.03.2020 18:35
kiedy w orkiestrze
wspólnie gramy
nie tylko wirusa
lecz śmierć pokonamy

Pozdrawiam serdecznie 😊🌹
Ola Cichy dnia 25.03.2020 20:22
:)
O.
silva dnia 25.03.2020 23:40
Dla mnie to zestaw bardzo osobistych wspomnień, takich obrazów przywracanych pamięci przez jakieś zewnętrzne impulsy, może zdjęcia. Pozdrawiam.
jaceksojan dnia 26.03.2020 05:57
notatki - a wiersz gdzie?
Maciek Froński dnia 26.03.2020 11:22
Małgorzata, dzięki :)
Dodaj komentarz
Zaloguj się, żeby móc dodawać komentarze.
Pajacyk
[www.pajacyk.pl]
Logowanie
Nazwa Użytkownika

Hasło



Nie jesteś jeszcze naszym Użytkownikiem?
Kilknij TUTAJ żeby się zarejestrować.

Zapomniane hasło?
Wyślemy nowe, kliknij TUTAJ.
Aktualności
XVIII OkP o "Cisową ...
V edycja OKP im. K. ...
poezja_org
Spotkanie Noworoczne
Nagroda Literacka m....
VII OKL im. Bolesław...
XVIII Konkurs Liter...
Zaduszki literackie
U mnie leczenie szpi...
XXIX OKL Twórczości ...
Użytkownicy
Gości Online: 7
Brak Użytkowników Online

Zarejestrowanych Użytkowników: 6 438
Nieaktywowani Użytkownicy: 0
Najnowszy Użytkownik: Notopech

nie ponosimy żadnej odpowiedzialności za treść wpisów
dokonywanych przez gości i użytkowników serwisu

PRAWA AUTORSKIE ZASTRZEŻONE

copyright © korgo sp. z o.o.
witryna jako całość i poszczególne jej fragmenty podlegają ochronie w myśl prawa autorskiego
wykorzystywanie bez zgody właściciela całości lub fragmentów serwisu jest zabronione
serwis powstał wg pomysłu Piotra Kontka i Leszka Kolczyńskiego

67103937 Unikalnych wizyt

Powered by PHP-Fusion v6.01.7 © 2003-2005