było za późno, wiem, czekałam
dawno było po wojnie
ludzie stawiali świątynie starym bogom
kobiety rodziły nowe dzieci
stare umarło
ja czekałam
Przystępowały pszczoły do kwiatów jak
mężczyźni przystępowali do kochanek
groszki wspinały się po tykach
do nieba. Za daleka droga
próżny znój
było za późno, wiesz, czekałam
dwadzieścia chudych lat
obce były mi języki, pamiętam
smak twojej śliny
miał zrodzić się na nowo świat, a
na naszych grobach
nie wyrośnie krzak głogu
Odstępowały studnie od wody
Odstąpił Odys od swej Itaki.
Penelopa przestała czekać.
|