Obserwuję pelargonie i okna, jedno, drugie, w trzecim już świecą królewsko złamane lilie.

Spaceruję pośród budynków, jeden, drugi, w trzecim już błyszczy szybko królewski rozmach architekta.

Stąpam między klombami, jeden, drugi, w trzecim już pachnie alergicznie królewska zieleń.

Widzę bieliznę i balkony, jeden, drugi, w trzecim już oszukuje klaustrofobicznie królewska przestrzeń.

Obracam się wkoło widząc wszystkich tych ludzi.

Patrzę z dołu po królewsku, uzurpatorka królowa oszustka.