Chcę mieć kapelusz nie byle jaki,
By gniazdo mogły uwić w nim szpaki,
Ale nie głębsze od filiżanki
I z płatków złota, jak kwiat kocanki.

W krąg aureola z modrych bławatków,
Żebym zaznała nieba dostatku.
Rondo szerokie, powyginane,
Brzegiem upięty przetchlinek wianek.

Do tego jeszcze- miejsca wystarczy-
Świeżo zerwaną woń pomarańczy.
W parze z księżycem zapach podkreśli,
Spełniony w różu zakwit czereśni.

Od spodu stroik z wodnych kolczyków,
Dla zakochanych pasikoników.
Z kropelką żywej wody imbryczek,
Na- poza planem- jeden dnia łyczek.