poezja polska - serwis internetowy

STRONA GŁÓWNA ˇ REGULAMIN ˇ WIERSZE UŻYTKOWNIKÓW ˇ IMAK - MAGAZYN VIDEO ˇ AKTUALNOŚCI ˇ FORUMSobota, 01.11.2025
Nawigacja
STRONA GŁÓWNA

REGULAMIN
POLITYKA PRYWATNOŚCI

PARNAS - POECI - WIERSZE

WIERSZE UŻYTKOWNIKÓW

KORGO TV

YOUTUBE

WIERSZE /VIDEO/

PIOSENKA POETYCKA /VIDEO/

IMAK - MAGAZYN VIDEO

WOKÓŁ POEZJI /teksty/

WOKÓŁ POEZJI /VIDEO/

RECENZJE UŻYTKOWNIKÓW

KONKURSY 2008/10 (archiwum)

KONKURSY KWARTAŁU 2010 - 2012

-- KONKURS NA WIERSZ -- (IV kwartał 2012)

SUKCESY

GALERIA FOTO

AKTUALNOŚCI

FORUM

CZAT


LINKI

KONTAKT

Szukaj




Wątki na Forum
Najnowsze Wpisy
Czy ten portal "umarł"?
playlista- niezapomn...
Co to jest poezja?
"Na początku było sł...
Czy są przechowywane...
GRANICE POEZJI
Bank wysokooprocento...
Limeryki
Forma strony interne...
HAIKU
Ostatnio dodane Wiersze
Zgryz z niedopałkiem
Głód
Tik-tak
karmazyn
Douve
Spotkanie z Putinem,...
Homo sapiens?
To chyba nie powinno...
Usprawiedliwienie
Złote piórko
Wiersz - tytuł: Zapomnieć
Nie udaje się.
Brud wpływa wprost do mojej loży.
Świadomość - jak sygnalizacja świetlna
resetuje percepcję.

Nie pomaga frenetyczny aplauz
po kolejnym utworze.

Ten - dziś trzeźwy.
Wczoraj studenci nie mieli tyle szczęścia,
znów bez zajęć.
Od miesiąca.

Muzyka wznosi się, wzbiera,
szczypie akordami.
Staruszek obok - wzdryga się.

Ci - krzyżują spojrzenia przy pulpicie,
umieją też nogi.
Owoc siedzi w czwartym rzędzie.
Małżonków nie ma dziś na sali.

Wśród fanek dyrygenta - sąsiadka.
Wraz z połową miasta, martwi się
stanem zdrowia mistrza.

Codziennie
przy otwartych oknach -
wkuwa dla niego obce słówka.
Niech lecą nad dachami -
wprost do ucha!

Nie wie, że po koncertach
w bocznym wejściu
czeka podstawiona blondyna.
Sztuka nie może rdzewieć.

Akordy i burza oklasków.

W kuluarach, sącząc napój,
patrzę z radością w błękit Twoich oczu.
Mógł już tak dawno zszarzeć.

Na parkingu odwracam się;
CYRK - rzucam w myślach.

Odjeżdżamy.
Dodane przez konto zablokowane nr 4 z 2023 dnia 11.03.2022 23:15 ˇ 16 Komentarzy · 446 Czytań · Drukuj
Komentarze
Maciej Sawa dnia 12.03.2022 06:04
umieją też nogi
one, te nogi, jakoś oderwane, jakby żyły własnym życiem, chociaż plan dnia i nocy mają ustalony (gdyby im na to pozwolić)

Się bywa, się występuje, się widzi co nieco. Czasem nie to, na co się ma ochotę. Mnie to nie dotyczy, bo w znoszonych dresach nie puszczają. Ale byłem, całkiem niedawno, na parkingu ;)

Czy to ten dyrygent od sierpa i młota?
konto zablokowane nr 4 z 2023 dnia 12.03.2022 06:09
Dziękuję Macieju, teraz króciutko - bo zaraz wyjeżdżam. Tak, masz rację, może brzmi głupio, ale miało być w domyśle, że : krzyżują spojrzenia i umieją też ( krzyżować ) nogi.
Nie wiem jaka orkiestrę masz na myśli. W tej o której piszę, opisany dyrygent nie jest Rosjaninem.
Pozdrawiam mocno!
adaszewski dnia 12.03.2022 12:10
Pierwsze dwie cząstki nie podobają mi się wyjątkowo. Myślę, że to była rozgrzewka, trzeba ją wykasować, w końcu nie o nią chodzi, ale o to, co czego rozgrzała.
Reszta uwodzi autentyzmem. Jest się po stronie narratora, jest się narratorem.
Zauważone w tym wierszu jest chyba to samo, co w dwóch teatrach Stachury (jaki miał tytuł jego wiersz?, nieważne).
adaszewski dnia 12.03.2022 12:11
do czego
a nie co czego
silva dnia 12.03.2022 17:25
Ponury obrazek obyczajowy ze świata celebrytów... Czy tylko ich? To od każdego z osobna zależy, jak odbiera świat, nie tylko Muzyki. Pozdrawiam.
aleksanderulissestor dnia 12.03.2022 18:19
-:))

myli się ten kto sądzi że muzycy żyją muzyką kompozytorzy tak i to tez nie wszyscy
nie święci garnki lepią

pozdrawiam -:))
konto zablokowane nr 4 z 2023 dnia 12.03.2022 20:33
Wszystkim Odwiedzającym - najserdeczniej dziękuję za pochylenie się nad wierszykiem i pozostawienie cennego ( !) śladu w postaci Waszych wpisów (((:
Do Maciej Sawa:
Widzisz Macieju, ja uważam, że najpiękniejsze są same tęsknoty za ideałem - i tu naprawdę nie ma znaczenia gdzie się mieszka. Ważna jest sama droga do dobra, piękna, prawdy.
Mnie przyszło poznać od kuchni pewne środowisko i wolałabym mówiąc szczerze - nie mieć tej niepotrzebnej mi do niczego wiedzy, rozwleczonej przez plotkarzy. O tym jest ten wierszyk. Wolałabym zapomnieć, aby bez obciążeń odbierać sztukę. Orkiestra - jest ciałem specyficznym. Jeśli symfoniczna, ma ok.120 osób, spędzających ze sobą masę czasu, zwłaszcza na wyjazdach. Ludzie wiedzą o sobie więcej, niż powinni dla zdrowych relacji. Plotki huczą. To realia niezależne od kraju. Taki jest trend. Pozdrawiam serdecznie (((:

Do adaszewski:
Dziękuję serdecznie za komentarz ; ale mnie Pan zaskoczył! Właśnie początek ucieszył mnie najbardziej 😳😂, ale jeśli jest w nim sztuczność, to ciach! Bez żalu. Mądre sugestie - są zawsze w cenie. Ale zmartwił mnie Pan z tym autentyzmem. Jeszcze nie umiem pisać wierszy, ale nawet nie wiem to byłby kierunek pożądany😳🙄, czy idzie jeszcze kierunku poezji,( taka - zwyczajność) ? Może czas odpowie. Dziwna jest jednak sytuacja, gdy nie można się ani o krok zbliżyć do tego, co się samemu podoba ( mnie - poezja wysublimowana). Ale już nie będę narzekać. Narazie wychodzi tylko tak(;

Do silva:
Oczywiście, że to od nas głównie zależy, co weźmiemy ze sobą z eventu. Tutaj - dyrygenta - owszem, można nazwać celebrytą, gwiazdą. Ale muzycy z orkiestry, nierzetelnie traktujący studentów ( o ile są wykładowcami) - to dla mnie wyjątkowo ciężka sprawa do zaakceptowania. Za każdym wysłanym w daleki świat na studia młodym człowiekiem - stoi duży wysiłek finansowy opiekunów. Brak odpowiedzialności w pracy i brak odpowiedzialności za młodych ludzi - mnie - idealistkę niestety oburza. Pozdrawiam!

Do aleksanderulissestor:
Co prawda, to prawda. Dziękuję serdecznie (((:
konto zablokowane nr 4 z 2023 dnia 12.03.2022 21:38
Jeszcze tylko przepraszam za literówki. Pisałam w telefonie, na trasie - stąd niedorzeczności, zamiast płynnych zdań, proszę wybaczyć.
ela_zwolinska dnia 12.03.2022 23:36
przeczytałam z zaciekawieniem, podpisuję się komentarzem silvy, pozdrawiam miło:)))
adaszewski dnia 13.03.2022 18:26
Poezja wysublimowana?
Lec ujął to tak: "Przegrał swój talent w grze słownej".
Poza tym poezja wysublimowana to w gruncie rzeczy tchórzostwo. Ma taka lub taki coś do powiedzenia, ale nie powie, o co chodzi, tylko kluczy, zawija, estetyzuje, uplata, bo pewna/y nie jest, bo stracha ma, że ględzi od rzeczy, więc się przez sobą i światem tłumaczy: przynajmniej gra słowna wysublimowana, zagmatwana, że jeno dla umysłów niezwykłych, a kto nie ze mną, ten kiep ...
Fuj, nie znoszę takiej poezji, zaiste to wielka przegrana w grze słów.
marguerite dnia 13.03.2022 18:57
Sztuka nie może rdzewieć

Prawda, nie powinna. Zaciekawił mnie Twój wiersz. Czytając zwróciłam uwagę na puentę, a konkretnie CYRK i to skierowało moje myśli do Cyrk opera teatr Dahk z Kijowa. Dobrze było posłuchać, ale to tak na marginesie. Chyba wszyscy mamy teraz głowy pełne Ukrainy. A wiersz ważny, bo przecież sztuka nie może rdzewieć jak i wszystko co jest wartością samą w sobie. Pozdrawiam.
konto zablokowane nr 4 z 2023 dnia 13.03.2022 19:47
Do ela_zwolińska:

Dziękuję Ci bardzo Elu za ciepłe odwiedziny. Wiesz, ja też tak mam, że nieraz zgadzam się z silvą- bo jest mądrą kobietą. Pozdrawiam serdecznie!

Do adaszewski:

Jasny gwint - ale Pana rozjuszyłam😳😂😉. Nieeee, oczywiście, że nie chodzi mi o sztuczne wyestetyzowanie. Wysublimowana - w sensie ujawnienia talentu poetyckiego; są osoby, które mają to coś nieuchwytnego, szlachetność uzyskują znacząc słowa i sensy niemal symbolicznie. Jak malowanie cienkim pędzelkiem. To podziwiam! To jest jak z talentem muzycznym który ma magię, czaruje nas choćby małą frazą tak, że dostajemy dreszczy - przeżyłam coś takiego! A Leca szalenie lubię i sama sobie też od czasu do czasu coś po- Lecam. Pozdrawiam i dziękuję za uwagi (;

Do marguerite:
Dziękuję serdecznie za odwiedziny i refleksję - zawsze dla mnie cenną! Ten prędko napisany wierszyk wskoczył za zupełnie inny - o Ukrainie, który miał być utrzymany w tonie żartobliwym, gdyż dotyczył wspomnień z dzieciństwa. W ostatniej chwili jednak udało się go wycofać i na szczęście. Zamieszczę, jak będzie czas po temu, by się śmiać.
Wspomnianego cyrku niestety nie znam, ale domyślam się, że jest wspaniały. Znam tylko pianistkę z Kijowa, pewną Panią Profesor - która jest moją wyrocznią jeśli chodzi o pianistykę, ale to inny temat (; dziękuję jeszcze raz i pozdrawiam serdecznie!
konto zablokowane nr 4 z 2023 dnia 13.03.2022 20:23
Ach, teatr operowy - to muszę nadrobić zaległości 😉, pzdr.
Robert Furs dnia 14.03.2022 11:24
dużo fajnego w tekście, traktuję go nieco jak szkic do dalszej pracy,
dobry szkic, pozdrawiam,
winyl dnia 14.03.2022 19:21
Szkic, bo fajno czasem jest
konto zablokowane nr 4 z 2023 dnia 15.03.2022 09:36
Do Robert Furs:
Dziękuję serdecznie za odwiedziny i słowo, które jeszcze otwiera mi jakieś okienko nadziei(((: pozdrawiam serdecznie !

Do Winyl:
Fajno czasem jest 😂😉 !! - pozdrawiam serdecznie i dziękuję za komentarz!
Dodaj komentarz
Zaloguj się, żeby móc dodawać komentarze.
Pajacyk
[www.pajacyk.pl]
Logowanie
Nazwa Użytkownika

Hasło



Nie jesteś jeszcze naszym Użytkownikiem?
Kilknij TUTAJ żeby się zarejestrować.

Zapomniane hasło?
Wyślemy nowe, kliknij TUTAJ.
Aktualności
ANTOLOGIA W OBRONIE ...
"W ŚWIECIE SŁOWA -PO...
XVIII Ogólnopolski K...
XLV Konkurs Poetycki...
Wieczór debiutu ksią...
Turniej jednego wier...
Szacunek dla tych, k...
Jubileusz
XII OKP im. Michała ...
OKP Festiwalu Litera...
Użytkownicy
Gości Online: 19
Brak Użytkowników Online

Zarejestrowanych Użytkowników: 6 439
Nieaktywowani Użytkownicy: 0
Najnowszy Użytkownik: chimi

nie ponosimy żadnej odpowiedzialności za treść wpisów
dokonywanych przez gości i użytkowników serwisu

PRAWA AUTORSKIE ZASTRZEŻONE

copyright © korgo sp. z o.o.
witryna jako całość i poszczególne jej fragmenty podlegają ochronie w myśl prawa autorskiego
wykorzystywanie bez zgody właściciela całości lub fragmentów serwisu jest zabronione
serwis powstał wg pomysłu Piotra Kontka i Leszka Kolczyńskiego

82801727 Unikalnych wizyt

Powered by PHP-Fusion v6.01.7 © 2003-2005