Skusiła mnie krówką z jarzębiną.
I nagle nie da się mówić. Tylko
żuć trzeba knebel i krzywi mnie.
Oczy nie chcą patrzeć, grymasi się

emotikon. Ciągnienie w dziąsłach,
w zębach, lepik. Lgnie do szkliwa
międlona gruda. Na języku lukier
i mówię przez kryształowy zmiękczacz.

Plastrem miodu jestem, kostką cukru
na otwartej dłoni. Już żądlą mnie,
zlatują się, chcą pić. A ja rozdaję
laurki, rysuję serduszka, słodzę.