naprzeciw drugiej głowy Świętowita
liczonej od wschodzącego słońca
młoda jasnowłosa dziewczyna
pilnuje owiec

jej stopy są brudne od ziemi
a dłonie pachną mlekiem

gdyby bóg nie miał kamiennych oczu
z pewnością zajrzałby w głąb jej
[sukienki
i ukradł dźwięk brzęczących przy skroni
miedzianych kabłączków

jego wzrok zatrzymuje się jednak
na wysokości ofiarnego śpiewu
i pozostaje tam do momentu
gdy dziewczyna rozchyla uda
a kabłączki zagłuszają
wieczorny powrót do domu

wtedy Świętowit odwraca wzrok
i dziękuje
że nie istnieje piąta strona świata