bella donna

na twojej skórze
zostawiłem pięć tysięcy pocałunków
który z książąt
ofiarował bardziej okazały bukiet

przyznaję
wziąłem więcej
za aktywa miłosnego banku
mogę wykupić w w niebie
wszystkie udziały
pod jednym warunkiem
że wyrazisz zgodę

na placu twoich pleców
na wzniesieniach brzucha
chcę miasto zbudować
katedry rozkoszy

w listach
pełnych niemądrych zazdrości
na moich kolanach
posadziłaś wszystkie dziewki
republiki

wiesz czym jest samotność

wspominaniem tego
co poza zasięgiem

nie byłem i nie chcę być święty
a tamte
w nieistotnych romansach
udawały ciebie
ty znawczyni rynku
wiesz co warta kopia

dzisiaj jestem pusty
jak beczka po winie
które nieostrożnie czas rozlał w ulice
nie cieszy mnie sława
oddam
za zrzuconą
postrzępioną spódnicę
pachnącą twym imieniem