dotknij dzwonu
choć bez serca a rozpłacze się
w cieple dzbanek
chłodny pusty roni niby łzę
ale wiele cierpliwości ciepła i miłości trzeba mieć
aby człowiek
bez obawy
zechciał komuś odkryć myśli swe

ludzi głośnych
jak dzban próżnych nie chce słuchać nikt
bił ktoś pianę i jak piana brudna prędko znikł
na krzyk próżnych może tylko
merdać do nich zastraszony pies
ci spiżowi wszystkich gaszą
pychą gaszą swoje serca też

wielu ludzi
nikt nie słucha
nawet własny pies
czasem płaczą
chłodno
w złości i nie roniąc łez
kiedy liczy się jedynie
miłość
ważną też wrażliwość jest
taka
ciekawość człowieka
zwykły dobry ciepły ludzki gest