Wie­dza o przyszłości nas zniszczy...

Życie

Wiele bym mógł za­mieścić te­raz pięknych słow

Życie

Piękna podróż ułożona z cier­ni kwiatów róż
z wiel­ki­mi szczy­tami i ni­zina­mi, po­tyczek i upadków

Życie

Dos­tojne przyj­mo­wanie ciosów rzeczy­wis­tości różno­rakiej
Wal­ka z swoim cieniem strachu i reak­cja­mi in­nych

Życie

Od­wie­czne ucieleśnienie dążeń człowieka po dra­binie społeczno-eko­nomicznej
To wydziera­nie so­bie masztów i flag na kształt i rodzaj po­siada­nia miej­sca na nieboskłonie

Życie

Wędrówka po­między de­cyz­ja­mi swoimi a in­nych
Pod prąd rze­ki, lub wprost niczym ta­ran, de­cydo­wanie za in­nych

Życie

Ktoś już mądrze po­wie­dział, ja nie będę lep­szy tra­gi-ko­medy­ja
Wśród po­wieści poez­ji i pro­zy te­goż życia

Tyl­ko ono opo­wiada się na­wet w trak­cie tej chwi­li opi­sywa­nej
Tu i te­raz. Nie wy­muszo­ne. Nie za­nie­cha­ne, nie od­gadnięta ta­jem­ni­ca
pas­ji, siły, cieka­wości oraz dos­ko­nałości w swo­jej niep­rze­widy­wal­ności

Ty­siąca ludzkich krzyków i łez zgro­madziła ziemia ta deszcze
W glebę, czy pias­ki pus­ty­ni, w oceany wspom­nień
W rwące po­toki górskich rzek za­lewające nasze marze­nia i pla­ny

Niszcząca siła ucząca po­kory i bez­bron­nej, bez­radnej cier­pli­wości
Kryjąca za sobą niemy krzyk roz­paczy i dra­matów naszych.

Tak, to wszys­tko jest życiem.
Pro­cesem toczącym się od wieków, po wieki... wieków.

Czy wie­rzy­cie, czy nie.

Czy jes­teście za, czy prze­ciw.

Czy ma­cie zażale­nia, czy wal­czy­cie z władzą naj­wyższą z nieba pochodzącą
Czy tą ludzka na ziemi uzu­pator­sko przej­mująca wszys­tko co widzi na przes­trze­ni pre­rii, czy dep­resji głębin

Życie.


in­spi­rowa­ne ,,Pay­check" oraz bez­senną nocą z 22/23 mar­ca wios­na / a as­tro­nomiczna zi­ma.