kidy myślisz że jest już po wszystkim
nie czekając biegu wydarzeń
znów odkrywasz w bezsenne noce
czemu serce jak ptak się trzepocze
myśli kłębią się jedna po drugiej
gdy zasypiasz z krzykiem się budzisz
ta piwnica ciemna nieznana
za plecami zatrzaśnięte drzwi
może jeszcze coś się wydarzy
czas ustali co komu pisane
bo nadzieja wciąż żywa wśród ludzi
jak z otwartej puszki pandory
po raz drugi
już nie straszne nocne koszmary
złorzeczenia uknute zazdrością
tafla lustra bezboleśniej odbije
tak jak mala
niewidzialna różczka