poezja polska - serwis internetowy

STRONA GŁÓWNA ˇ REGULAMIN ˇ WIERSZE UŻYTKOWNIKÓW ˇ IMAK - MAGAZYN VIDEO ˇ AKTUALNOŚCI ˇ FORUMNiedziela, 05.05.2024
Nawigacja
STRONA GŁÓWNA

REGULAMIN
POLITYKA PRYWATNOŚCI

PARNAS - POECI - WIERSZE

WIERSZE UŻYTKOWNIKÓW

KORGO TV

YOUTUBE

WIERSZE /VIDEO/

PIOSENKA POETYCKA /VIDEO/

IMAK - MAGAZYN VIDEO

WOKÓŁ POEZJI /teksty/

WOKÓŁ POEZJI /VIDEO/

RECENZJE UŻYTKOWNIKÓW

KONKURSY 2008/10 (archiwum)

KONKURSY KWARTAŁU 2010 - 2012

-- KONKURS NA WIERSZ -- (IV kwartał 2012)

SUKCESY

GALERIA FOTO

AKTUALNOŚCI

FORUM

CZAT


LINKI

KONTAKT

Szukaj




Wątki na Forum
Najnowsze Wpisy
Chimeryków c.d.
Monodramy
FRASZKI
,, limeryki"
Co to jest poezja?
EKSPERYMENTY
playlista- niezapomn...
"Na początku było sł...
Ksiądz Jan Twardowski
Bank wysokooprocento...
Ostatnio dodane Wiersze
Władcy
Wartość
Ewa i wąż (bajka)
Jak to jest
Tetryczadła
Niezmiennie i Słodka
Krótkie pożegnanie d...
Miauczenie zwrotne
fornir
Za horyzontem
Wiersz - tytuł: Wolfgang gra, a Mateusz...
Przebiśniegom niewiele potrzeba, kilku wróbli
rozćwierkanych w żywopłocie, ciepłego wiatru
i już kwitną niezrażone przymrozkami.

Wolfgang, lat dziewięćdziesiąt pięć, po wylewie, trzyma się
prosto. Każdego dnia porcja lektury przez czytnik
powiększający litery, oczy łzawią. Na biurku fotografia chłopca.

Mateusz, wczoraj niepewne, samodzielne kroki,
dzisiaj pierwsze urodziny. Ciekawość świata kończy się
nieodmiennie wkładaniem wszystkiego do buzi.

Wolfgang ćwiczył godzinami na ustnej harmonijce,
teraz gra. Telefon z zestawem głośnomówiącym nie zakłóca
czystości przekazu. Mateusz podskakuje rozbawiony.

Dzieli ich podobno tylko tysiąc kilometrów.

Stoję pomiędzy jak słup telegraficzny oplątany drutami
z ciężkim Gott mit uns krępującym myśli.

Obok na półce Pięć lat kacetu, Winnetou i Trylogia
czekają, aż wnuczek polskiej opiekunki emerytowanego
niemieckiego żołnierza nauczy się czytać.

Milknie melodia. Cichnące dźwięki harmonijki
zahaczają o seledyn przebiśniegów w rączce dziecka.
Dodane przez koma17 dnia 08.02.2016 10:30 ˇ 34 Komentarzy · 631 Czytań · Drukuj
Komentarze
Alfred dnia 08.02.2016 11:01
I harmonijka gdy mi smutno zagra
przewijam starca i jego brzemiona
tęsknię ojczyzny wspomnienie jak zadra
pamięć wciąż żyje chociaż ciało kona

Pozdrawiam.😊 serdecznie.😊 .
kurtad41 dnia 08.02.2016 11:10
Piękne, od uroczego tytułu, po ostatni wers. Zaczytałem się i ...zamyśliłem.

Serdecznie pozdrawiam i czekam na jeszcze.
PaULA dnia 08.02.2016 11:51
Ciekawy obrazek dzisiaj przedstawiłeś, dwubiegunowy. Pozdrawiam:)
silva dnia 08.02.2016 12:43
Piękna klamra z przebiśniegów i ciekawa treść. Pozdrawiam.
Irena Michalska dnia 08.02.2016 13:54
Urocza pierwsza zwrotka, z której niewymagające przebiśniegi przeskakują do rączki dziecka w finałowych wersach. Symbol niewinności. Historia, krępująca myśli opiekunki żołnierza, została tu ciekawie opisana: Stoję pomiędzy jak słup telegraficzny oplątany drutami. Czy na półce stoją książki niekrępujące myśli dziecka, które nauczy się czytać (pierwsza i trzecia), to już pytanie dyskusyjne. Według mnie bardzo dobrze napisany wiersz. Pozdrawiam.
potrzaskane zwierciadło dnia 08.02.2016 14:20
Świetny wiersz
mgnienie dnia 08.02.2016 14:35
Ciekawa i prawdziwa historia, ładnie spięta klamrą odradzającej się przyrody :) Pozdrawiam serdecznie:)
abirecka dnia 08.02.2016 14:46
Za Poprzednikami nad wyraz zachwycona :)))
Niepoprawna optymistka dnia 08.02.2016 16:34
Piękny wierz, spięty klamrą, ogromnie mi się podoba.
Pozdrawiam :)
Jolanta Z dnia 08.02.2016 16:55
Piękne
Milianna dnia 08.02.2016 17:16
Bardzo mi sie podoba. Połączenie dwóch czasów, miejsc i sytuacji, które
stawiają pytania. Przebisniegi - cudownie.

świetny wiersz.
adaszewski dnia 08.02.2016 19:40
dojrzeć to, co pomiędzy, to rola poezji, dobry tekst
Irena Kliche dnia 08.02.2016 19:48
jakby nie bylo jestesmy na "Poezja polska" i tu ten wiersz pasuje! czyta sie jednym tchem a potem drugim .... dziekuje za liryczne uniesienie:)) pozdrawiam
Niepoprawna optymistka dnia 08.02.2016 20:55
Sorry - literówka, wiersz, oczywiście:)
koma17 dnia 08.02.2016 20:55
Alfred - dziękuję za chwile z wierszem, pozdrawiam.
koma17 dnia 08.02.2016 20:58
kurtad41 - dziękuję za pochwałę wiersza (i tytułu), a najbardziej za ostatnie trzy słowa komentarza. Pozdrawiam
koma17 dnia 08.02.2016 21:00
PaULA - dziękuję za wnikliwe czytanie. Pozdrawiam
koma17 dnia 08.02.2016 21:04
silva - dziękuję, przyznam, że zaciekawić czytelnika trudno, chyba coś mi w tym kierunku wyszło. Pozdrawiam
koma17 dnia 08.02.2016 21:07
Irena Michalska - dziękuję za obszerny komentarz i ocenę. Pozdrawiam
koma17 dnia 08.02.2016 21:11
potrzaskane zwierciadło - jakże cenny jest dla mnie Twój komentarz, dziękuję i pozdrawiam
koma17 dnia 08.02.2016 21:15
mgnienie - zgadza się, historia jest prawdziwa, a przyroda odradzając się ma magiczną moc. Pozdrawiam
koma17 dnia 08.02.2016 21:18
abirecka - jak miło, że i Pani chwali, to dla mnie ważne, serdecznie dziękuję, pozdrawiam.
koma17 dnia 08.02.2016 21:25
Niepoprawna optymistka - za to, że ogromnie Ci się podoba, wybaczam wszystkie literówki, jakiekolwiek Ci się przydarzą. ;-) A Ty mi moje, zgoda? Dziękuję za komentarz i pozdrawiam
koma17 dnia 08.02.2016 21:26
Jolanta Z - dziękuję i pozdrawiam
koma17 dnia 08.02.2016 21:36
Milianna - rosnę z Twoja pochwałą, trafnie odczytujesz wiersz. Dziekuję i pozdrawiam.
koma17 dnia 08.02.2016 21:43
adaszewski - masz rację, co do roli poezji. Jakże się cieszę z Twojego uznania! I przekornie mam ochotę zapytać, czy naprawdę tak uważasz. ;-) Dziękuję i pozdrawiam
koma17 dnia 08.02.2016 21:49
Irena Kliche - stwierdzenie, że mój wiersz tu na portalu pasuje, to dla mnie wyróżnienie. Bardzo dziękuję i pozdrawiam.
Ooo dnia 08.02.2016 22:21
Takich wierszy nie pisze się przypadkiem, ani od święta,
Codzienne stawianie mostów między górami i dolinami jest mozolnym aktem myśli oraz budowniczego.
Stoję pomiędzy jak słup telegraficzny oplątany drutami
z ciężkim Gott mit uns krępującym myśli.
- perła
Gratuluję i podziwiam, z uniżeniem
koma17 dnia 08.02.2016 22:36
Ooo - bardzo dziękuję za gratulacje. Aż kraśnieję z zadowolenia. :-) Pozdrawiam
otulona dnia 08.02.2016 23:12
Z przyjemnością przeczytałam, szczególnie ostatnie 7 wersów - bardzo.
Pozdrawiam.
adaszewski dnia 09.02.2016 06:06
naprawdę
koma17 dnia 09.02.2016 10:38
otulona - Bardzo dziękuję za poświęcony mi czas, cieszy mnie Twój komentarz. Pozdrawiam
koma17 dnia 09.02.2016 10:46
adaszewski - Dzięki, z Twoich naprawdę może zdoła urosnąć jakiś tomik.
benlach dnia 10.02.2016 14:20
bardzo ciekawe porównanie...starego Mozarta i dziecka, jakim był...i Mateuszka teraz żyjącego...
Dodaj komentarz
Zaloguj się, żeby móc dodawać komentarze.
Pajacyk
[www.pajacyk.pl]
Logowanie
Nazwa Użytkownika

Hasło



Nie jesteś jeszcze naszym Użytkownikiem?
Kilknij TUTAJ żeby się zarejestrować.

Zapomniane hasło?
Wyślemy nowe, kliknij TUTAJ.
Aktualności
XVIII OkP o "Cisową ...
V edycja OKP im. K. ...
poezja_org
Spotkanie Noworoczne
Nagroda Literacka m....
VII OKL im. Bolesław...
XVIII Konkurs Liter...
Zaduszki literackie
U mnie leczenie szpi...
XXIX OKL Twórczości ...
Użytkownicy
Gości Online: 9
Brak Użytkowników Online

Zarejestrowanych Użytkowników: 6 438
Nieaktywowani Użytkownicy: 0
Najnowszy Użytkownik: Notopech

nie ponosimy żadnej odpowiedzialności za treść wpisów
dokonywanych przez gości i użytkowników serwisu

PRAWA AUTORSKIE ZASTRZEŻONE

copyright © korgo sp. z o.o.
witryna jako całość i poszczególne jej fragmenty podlegają ochronie w myśl prawa autorskiego
wykorzystywanie bez zgody właściciela całości lub fragmentów serwisu jest zabronione
serwis powstał wg pomysłu Piotra Kontka i Leszka Kolczyńskiego

67211016 Unikalnych wizyt

Powered by PHP-Fusion v6.01.7 © 2003-2005